ستاره علیزاده - کارشناس ارشد معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی قزوین، قزوین، ایران
جمال الدین سهیلی - استادیار گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی قزوین، قزوین، ایران

یکی از پراهمیت ترین مسایل در زمینه زنده نگهداشتن ارزش های بومی یک منطقه، ناحیه و یا شهر یافتن نشانه هایی است که ازگذشته باقی مانده اند. نظر به معماری بومی در پهنه جهان، گویای پیوندی عمیق بین خانه و محیط می باشد، از این میان معماریروستایی بومی گیلان، از دیرباز نمونه بارز دست ساخته های مردمان این خطه را در خود جای داده است. مقاله حاضر بر پایهتحقیقات تفسیری - تاریخی و با مطالعات میدانی انجام پذیرفته است. در این مقاله مقایسه ای تطبیقی بین نقوش موجود از میاندست بافته های مطرح و پرکاربرد از گذشته تا به حال در سطح استان از یک سو و نقوش چوبی–نرده - بناهای بومی روستایی گیلانکه از شاخص ترین عناصر کاربردی و در عین حال تزیینی معماری بومی گیلان می باشند، بر اساس مشاهدات عینی و بناهایتحقیق شده در آثار پژوهشگران پیشین از سوی دیگر، صورت گرفته است. نتایج دست یافته در اتمام تحقیقات با توجه به سه اصلپیرس در مورد نشانه شناسی انجام گرفته و بر طبق موضوعات مورد اهمیت در آن، شمایلی، نمادین و نمایه ای، بودن یافته هادسته بندی گردیده است.

نشانه شناسی، پیرس، نقوش بومی، صنایع دستی، معماری بومی، گیلان