محمدامین فخیمی جمیل - دانشجوی کارشناسی ارشد سیاستگذاری علم و فناوری دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف

امروزه دانشگاه ها به عنوان بازیگران موثر نظام ملی نوآوری، می توانند نقش کلیدی در کریدور ایده تا محصول و حتی ایجاد فضای نوآوری برای توسعهاقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشورها داشته باشند. این مهم درصورتی جامه عمل می پوشد که افراد کارآفرین تربیت شوند . لذا در نسل جدید دانشگاه هاضمن آن که نقش آموزش و پژوهش حفظ می شود، ماموریت کارآفرینی به وظایف دانشگاه اضافه می گردد.هدف از مقاله حاضر، بررسی نظام های آموزش عالی و دانشگاه های کنونی جهت بدست آوردن بینش مناسب برای سیاستگذاری در موضوع حرکت بهسوی دانشگاه کارآفرین است. در این پژوهش با استفاده از آخرین مقالات مجلات معتبر و مرور پیشنیه تحقیق و سپس مطالعه موردی نظام آموزش عالیاسترالیا، انگلستان و دانشگاه های علم و صنعت و صنعتی شریف، مطالب جمع آوری شده است.براساس تحقیقات این حوزه، نتیجه می گیریم دو نوع رویکرد به مفهوم کارآفرینی در میان دانشگاه های مختلف وجود دارد که یک رویکرد تمرکز را بر تاسیس پارک علم و فناوری و مراکز رشد می داند و رویکرد دیگر قراردادهای پژوهشی با صنعت را معیار کارآفرینی تلقی می کند. توجه به دوگانه فوق در تدوین نظام آموزش عالی متناسب با نیازهای ملی حائز اهمیت است.

دانشگاه نسل سوم، زنجیره ارزش جهانی، دانشگاه صنعتی شریف، پژوهش قراردادی، نظام ملی نوآوری