سلیمان کابینی مقدم - دانشجوی دکترای روان شناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران
غلامحسین انتصار فومنی - استادیار گروه روان شناسی تربیتی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران
مسعود حجازی - استادیار گروه روان شناسی کودکان استثنایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زنجان، ایران
حسن اسدزاده - دانشیار گروه روانشناسی تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش راهبرد یادگیری خودگردان در افزایش سرزندگی تحصیلی و وجدان تحصیلی دانش آموزان اهمال کار انجام شد. روش این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح گروه کنترل نامعادل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان مدارس غیرانتفاعی پسرانه شاخه نظری پایه دوم (یازدهم) دوره متوسطه دوم نواحی یک و دو رشت در سال تحصیلی 98-97 بود که از بین آن ها تعداد 40 نفر به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی به 2 گروه (آزمایش و کنترل) تقسیم شدند. آزمودنی های دوگروه پرسشنامه های وجدان تحصیلی مک ایلروی و بانتینگ (2002) و سرزندگی تحصیلی دهقانی زاده و حسین چاری (1391) را در مرحله پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. گروه آزمایش به مدت 15 جلسه 90 دقیقه ای تحت مداخله آموزشی راهبرد یادگیری خودگردان قرار گرفتند در حالی که در طول این مدت گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای را دریافت نکردند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش راهبرد یادگیری خودگردان سبب افزایش سرزندگی تحصیلی و وجدان تحصیلی دانش آموزان اهمال کار می شود (0/001˂P). به طور کلی نتیجه این پژوهش نشان داد برای کاهش اهمال کاری در دانش آموزان، استفاده از آموزش راهبرد یادگیری خودگردان موثر است.

آموزش راهبرد یادگیری خودگردان, سرزندگی تحصیلی, وجدان تحصیلی, دانش آموزان اهمال کار