سپیده باقری نویر - دانشجوی دکتری گروه علوم خاک دانشکده کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
حسین میرسیدحسینی - دانشیار گروه علوم خاک دانشکده کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
حسن اعتصامی - استادیار گروه علوم خاک دانشکده کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
تیمور رضوی پور - عضو هیات علمی موسسه تحقیقات برنج کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران

خشکی و کمبود آب چالش مهمی است که کشت پایدار برنج در کشور را تهدید می کند. با فرض اینکه خشک شدن خاک بر آلی ومعدنی شدن نیتروژن خاک اثر گذار است، اثر سه نوع رژیم آبیاری تناوبی (غرقاب، تنش ملایم و تنش شدید) در یک آزمایش گلدانی همراه باکاربرد ماده آلی آزوکمپوست و کلش برنج در یک دوره زمانی هشت روزه بر غلظت نیترات و آمونیوم مورد بررسی قرارگرفت. نتایج مطالعات مانشان دادکه کاربرد آزوکمپوست و کلش برنج به ترتیب موجب افزایش 2/5 و 2 برابری نیترات نسبت به خاک شاهد گردید. غرقاب خاک شاهد به طور معنی داری (p<0/01) موجب کاهش 60 % نیترات شد. کمترین مقدار نیترات در خاک همراه با کلش برنج و تنش رطوبتی شدید اتفاق افتاد. تنش رطوبتی موجب افزایش مقدار آمونیوم در همه تیمارها شد. تناوب رطوبتی ملایم خاک موجب افزایش فراهمی نیتروژن معدنی خاکشالیزاری در شرایط کاربرد آزوکمپوست می شود.

آمونیوم، نیترات، غرقاب