مریم نبوی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه کامپیوتر وفن آوری اطلاعات، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز
امیررضا استخریان حقیقی - استادیار گروه کامپیوتر و فن آوری اطلاعات، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران

در حالیکه بازاریابی سنتی نوعی ارتباط بازاریاب- مصرف کننده است، بازاریابی دهان به دهان و بازاریابی ویروسی نوعی ارتباطمصرف کننده - مصرف کننده است. بازاریابان معتقدند اگر پیام تبلیغاتی توسط یک دوست یا یکی از اعضای شبکه اجتماعیتوصیه شود به احتمال زیاد مورد استقبال قرار می گیرد. تبلیغ دهان به دهان نوعی ارتباط شفاهی مصرف کننده با مصرف کنندهدر مورد یک برند یا محصول است که میان گیرنده و منبع پیام رخ می دهد و از نظر گیرنده یک پیام غیر تبلیغاتی محسوب میشود. برخلاف سایر ارتباطات بازاریابی که ماهیت تبلیغاتی دارند و نوعی ارتباط بازاریاب- مصرف کننده هستند، تبلیغ دهان بهدهان توسط خود مصرف کنندگان و از روی میل ایجاد می شود که از کانال های مختلف به سایر مصرف کنندگان منتقل می شود.

بازاریابی دهان به دهان، بازاریابی ویروسی، تبلیغ ویروسی، رفتار مصرف کننده، شبکه های اجتماعی