مهدی فاتح راد - استادیار رشته مدیریت، دانشگاه صنعتی شریف
محمد صادق برادران - دانشجوی مدیریت کارآفرینی، دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران

«کارآفرینی» و «اخلاق کسب‌وکار» از حوزه‌های رو به رشد دهه‌های اخیر بوده‌اند‌ که بتازگی ارتباطشان مورد توجه اندیشمندان قرار گرفته‌است. مقاله با مرور جریان‌های ادبیات ارتباط اخلاق و کارآفرینی (اخلاق کارآفرینانه، کارآفرینی اجتماعی و کارآفرینی و جامعه) آغاز می‌شود. سپس جهت درک بهتر ارتباط اخلاق و کارآفرینی به مقایسه دو مبحث ظاهرا غیر مرتبط می‌پردازیم: «فرصت‌ها کشف می‌شوند یا خلق؟» و «اخلاق نسبی است یا مطلق؟». در این راستا با استفاده از یک دسته‌بندی سه‌گانه از تعاریف فرصت، تعریفی خاص از فرصت بیان می‌گردد. سپس با استفاده از مطالب بیان شده و نگاه حکمت اسلامی به اخلاق، ارتباط کارآفرینی و اخلاق طی ارائه یک چارچوب فرآیندی بر مبنای دیدگاه شین و ونکاتارامن (2000) مورد بحث قرار می‌گیرد. در نهایت اخلاق به عنوان چارچوبی که طی عبور از آن، کارآفرینی به خلق ارزش‌های مرتبط با نیازهای واقعی جامعه می‌پردازد و رشد و توسعه بلندمدت را بدنبال می‌آورد، معرفی می‌شود

کارآفرینی، اخلاق، فرصت، نیازها، خواسته‌ها