ابوالحسن فقیهی - عضو هیات علمی دانشگاه تهران
فرهنگ محمدی - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی پیام نور سازمان آموزش وپرورش استان فارس
مهرزاد سعیدی کیا - کارشناس ارشد مدیریت دولتی- دانشگاه پیام نور شیراز

علاقه ی فزاینده به کارآفرینی به عنوان یک استراتژی برای افزایش توانایی نوآورانه کارکنان و در عین حال بالا بردن موفقیت شرکت از طریق تشکیل واحدهای جدید ویا اقدام های مخاطرهآمیز سبب گردید تا از ابتدای دهه 1980 محققین استراتژی های متفاوتی را بدین منظور طراحی نمایند . در بررسی ادبیات موجود در خصوص استراتژی های سازمانی می توان استراتژی های بسیاری را مشاهده کرد که ابعاد گسترده ای را در بر می گیرد. با مطالعه ی سیر تکامل دیدگاه ها نسبت به استراتژی های کارآفرینی در سازمان وجود دارد. اولین استراتژی وجود فرد کارآفرین در سازمان و نشات گرفتن کلیه مراحل فرایند کارآفرینی از وی می باشد که نهایتا به تکمیل و اجرای یک تفکر در درون سازمان منجر می شود که آن را کارآفرینی سازمانی می نامند. دومین استراتژی ایجاد کارآفرینی در درون خود سازمان می باشد که تغییرات ساختاری فرهنگ سازمانی تشکیل تیم های کارآفرینانه و نهایتا ایجاد یک بینش و فهم مشترک در بین مدیران و کارکنان را سبب می گردد و ان را کارآفرینی شرکتی می نامند. چنین سازمانی نه تنها به طور مستمر شاهد اجرا و تحقق انواع تفکرها خواهد بود بلکه چارچوب های صنعت خود را نیز در هم شکسته وبه یک رهبر صنعتی تبدیل می شود. در این مقاله استراتژی ها مربوط به کارآفرینی در سازمان ارائه می شود.

ادبیات علمی استراتژی