هدف این پژوهش بررسی رابطه بین افشای عمومی حق الزحمه حسابرسی بر اندازه نسبی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. هرچه تأمین کنندگان و مشتریان، نسبت به شرکت از اندازه نسبی بالاتری برخوردار باشند، توان چانه زنی آنان در مقایسه با شرکت افزایش می یابد . بنابراین، بالاتر بودن اندازه تأمین ، کنندگان و مشتریان نسبت به شرکت، توان چانه زنی آنها را بهبود می بخشد. طبق تحقیقات پژوهشگران شرکت هایی که از اندازه بزرگتری برخوردارند روش تجزیه و تحلیل داده ها از رگرسیون خطی استفاده شده است و همچنین تعداد نمونه که از روش نمونه گیری حذف سیستماتیک از جامعه آماریشرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تعداد ۱۲۷ شرکت در دوره زمانی ۱۳۹۳-۱۳۹۸ انتخاب شده است. روش گردآوری اطلاعات از صورت های مالی حسابرسی شده شرکت های موجود در بورس اوراق بهادارتهران و همچنین از سایت کدال و نرم افزار رهاورد نوین می باشد. نتایج آزمون فرضیه ها نشان دهنده رابطه مستقیم و معناداری بین حق الزحمه حسابرسی و اندازه نسبی می باشد.