زهرا نصراللهی - دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه یزد
مرضیه اسفندیاری - استادیار گروه اقتصاد دانشگاه سیستان بلوچستان
راضیه غلامی - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد دانشگاه یزد

با توجه به تغییرات باروری در ایران طی دهه‌های اخیر و اهمیت تغییرات جمعیتی در رشد و توسعه اقتصادی، پژوهش حاضر به بررسی تأثیر نرخ باروری با لحاظ سرمایه انسانی بر رفاه اقتصادی پرداخته است. برای این منظور، مدلی دو بخشی شامل خانوار و بنگاه در قالب نسل های هم پوشان سه دوره ای درنظر گرفته شده است. پس از بهینه یابی رفتار کارگزاران  و کالیبراسیون پارامترهای مدل با به کارگیری روش حذفی گوس در نرم‌افزار متمتیکا، مدل با استفاده از اطلاعات اقتصاد ایران در فاصله سال­های 95-1375 حل شده است. یافته های مطالعه نشان می­دهد که در صورت تصمیم خانوارها برای داشتن فرزند کمتر و یا اجرای سیاست‌هایی که منجر به اتخاذ چنین تصمیمی از جانب خانوارها می‌شود، نسبت افراد ماهر کاهش می‌یابد. به‌این‌ترتیب با کاهش نرخ باروری، میزان سرمایه انسانی به‌عنوان محرک اصلی رشد اقتصادی کاهش‌یافته و به‌تبع آن تولید، اشتغال، رشد و رفاه اقتصادی کاهش می­یابد.

باروری, رفاه, سرمایه انسانی, روش حذفی گوس, نیروی کار ماهر و غیرماهر