محبوبه حسن زاده یزدنیا - کارشناس ارشد ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات دانشگاه تهران ایران

برای درک بهتر تحولاتی مدیریتی ورفتارهای سازمانی می توان از تحلیل گفتمان سازمانی به خصوص تحلیل استعاره و رمز دبهره برد. تحلیل صحیح استعاره ها و در محیط های سازمانی منجر به پیدایش درکی بهتر از مسائل یک سازمان و عملکرد مدیران و کارمندان ان خواهد شد. استعاره ها، از دل فرهنگ و جامعه انسانی خارج می شوند و برای درک آن باید به دل فرهنگ جامعه، نفوذ و دخالت کرد. نظریه های جدید مدیریت، نظریه های مکانیکی صرف نیستند که فقط و صرفا با تحصیلات آکادمیک بتواند راهگشای مدیران باشد. بلکه در دنیای کنونی که همه چیز به سرعت در حال تحول و رو به جلو است، مدیر و سازمانی موفق می شود که با فرهنگ جامعه خود آشنا باشد و برای این منظور چارهای جز نگریستن به آثار بزرگ منظومه ی پهناور ادبیات مان نداریم. یکی از موتیف ها و شاید بتوان گفت برجسته ترین مضمون در فرهنگ و ادبیات ما، اصطلاح رهبری می باشد که به مضامین و عناوین مختلف به جرأت می توان گفت مشغولیت ذهنی تمامی بزرگان ادب پارسی بوده است که در متون تعلیمی در باب آیین پادشاهی و لشکرداری و تربیت جانشین و امثالهم و در اسطوره و شعر عرفانی در قالب استعاره های چون پیر، راهبر و ره رو، خضر و سیمرغ، از آن صحبت شده است. این مقاله با نگاه به مکتب اقتضایی مدیریت و نظریه های رفتاری دکتر ویلیام گلسر و آموزه های سیمرغ عطار در منطق الطیر، به تحلیل کیفی برقراری روابط و تعاملات انسانی که منجر به رسیدن به اهداف شخص و سازمان می شود، می پردازد.

تئوری انتخاب، نگرش اقتضایی، رهبری، کنترل بیرونی، جهان کیفی ذهن، سیمرغ عطار