سیدقاسم رضوی - کارشناسی ارشد مهندسی عمران، محیط زیست دانشگاه تهران
سارا نظیف - دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تهران

باتوجه به پتانسیل بالای ورود الودگی به شبکه های توزیع آب شهری، اقداماتی که منجر به حفاظت از این شبکه ها می شوند، ضرورت می یابند. در نتیجه توجه ویژه به این دست سامانه ها خصوصا در شرایط بحرانی بروز آلودگی، به دلیل اثرگذاری بالا بر سلامت مردم، امری ناگزیر است. این پژوهش درصدد است با در نظرگیری سناریوی ورود آلاینده به شبکه آبرسانی شهری و بکارگیری روش تحلیل هیدرولیکی مبتنی بر فشار با هدف کمینه کردن اثرات آلاینده بر سلامت مردم و هزینه های اجرایی (تغییرات در وضعیت شیرهای قطع و وصل و آتش نشان) مدیریت اثرات ورود آلودگی به شبکه آب را به نحو مطلوب در دستور کار قرار دهد، در این پژوهش تأثیر مدل سازی نشت شبکه بر روی نتایج مدیریت پیامدهای ورود آلاینده به شبکه آب بررسی شد. با بررسی نقاط آلده شده می توان بیان داشت که با اعمال نشت، کاهش کمی در حداکثر نقاط آلوده نسبت به حالتی که نشت اعمال نمی شود، رخ خوهد داد. با بررسی نتایج می توان بیان داشت که عدم در نظرگیری وضعیت واقعی شبکه و شرایطی چون نشتس، باعث برآورد غلط از وضعیت هیدرولیکی و کیفی شبکه، وضعیت واقعی شبکه و شرایطی چون نشت، باعث برآورد غلط از وضعیت هیدرولیکی و کیفی شبکه، وضعیت گستردگی آلودگی در شبکه وهمچنین آلودگی مصرف شده توسط مردم می شود.هرچند که شیرهای منتخب جهت کنترل و خروج الاینده نیز بهینه نخواهند بود. اتکا به نتایجی که تنها نشت را در نظر می گیرد.، نزدیک ترین نتایج را به واقعیت ارائه نخوهند داد قدمی مثبت در راستای رسیدن به نتایج واقعی خواهد بود.

مدیریت پیامدهای آلودگی، شبکه توزیع آب، تحلیل هیدرولیکی مبتنی بر فشار، نشت