محمد مجیبی - گروه مهندسی برق، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
مهدی رادمهر - گروه مهندسی برق، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران

امروزه با گسترش مدارات الکترونیک و کاربردهای فراوان آنها در صنایع مختلف، مسئله قابلیت اطمینان و طول عمر اجزا و المانهای این مدارات اهمیت زیادی پیدا کرده است، زیرا تاثیر مستقیمی بر جنبه اقتصادی و امنیتی خواهد داشت. در سالهای گذشته، استانداردها و رویکردهای مختلفی جهت پیش بینی، ارزیابی و تخمین قابلیت اطمینان اینگونه مدارات معرفی شده اند که لازم است نقاط ضعف و قوت هر یک به دقت بررسی شود. در میان تعداد متعددی از این استانداردها، به نظر میرسد استاندارد معرفی شده توسط سازمان دفاعی ایالات متحده آمریکا (MIL-HDBK-۲۱۷)) از سایر رقبا پیشی گرفته است و به استانداردی محبوب بین محققین این عرصه تبدیل شده است. هدف این مقاله معرفی و ارزیابی این استاندارد و نحوه شکل گیری آن است. در گام بعدی نیز مقایسه ای دقیق میان نتایج حاصله از این استاندارد و نتایج واقعی بدست آمده ارائه خواهد شد. نتایج این مقایسه نشان میدهد که اگرچه این استاندارد رویکرد سختگیرانه ای نسبت به طول عمر قطعات الکترونیکی دارد، اما در برخی از موارد عمر واقعی تجهیز از مقادیر پیشبینی شده کمتر بوده است.

طول عمر، مبدل الکترونیک قدرت، تخمین قابلیت اطمینان، .MIL-HDBK-۲۱۷