زینب شریفی - دانشجوی دکتری رشته علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات تهران
افسانه مظفری - هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات تهران ( نویسنده مسئول)
علی دلاور - نویسنده مسئول:استاد سنجش و اندازه گیری، دانشگاه علامه طباطبایی تهران- ایران
علی اکبر فرهنگی - هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

تغییرات آب و هوایی، بحران های طبیعی و تاثیرات جوامع صنعتی بر طبیعت، «توسعه پایدار»[۱] و «محیط زیست» را به مسئله ای جهانی تبدیل کرده و بهره گیری از رسانه ها و تدوین مدل مطلوب «روزنامه نگاری محیط زیست»[۲] برای مطبوعات در صدر پیگیری های کارشناسان «محیط زیست» و «ارتباطات اجتماعی» قرار گرفته است. در ایران نیز ظهور مسائل زیست محیطی از جمله خشک شدن تالاب ها، پدیده ریزگرد و... لزوم افزایش توان حرفه ای رسانه ها و توجه به روزنامه نگاری محیط زیست را دوچندان کرده است. این پژوهش با هدف تبیین مولفه های روزنامه نگاری محیط زیست و ارائه مدل مطلوب برای مطبوعات و مبتنی بر نظریه ای با عنوان «پزشک رسانه ای»[۳] ویبکه روگنر[۴] و نظریه برجسته سازی انجام شده است. با روش تحقیق «دلفی سیاسی» و استفاده از نمونه گیری گلوله برفی با ۱۷ متخصص حوزه روزنامه نگاری و محیط زیست مصاحبه های عمقی صورت گرفته است. بنابر یافته های این پژوهش، «روزنامه نگاری محیط زیست» در ایران بر چهار مولفه اصلی و بومی «داشتن معیارهای تخصصی روزنامه نگاری محیط زیست»، «داشتن معیارهای حرفه ای روزنامه نگاری عمومی»، «داشتن دانش محیط زیست در یکی از گرایش های محیط زیست» و «شناخت فعالیت های سازمان های بین المللی و تفاهم نامه های زیست محیطی» مبتنی است. لذا، برای دستیابی به توسعه پایدار، راه اندازی رشته روزنامه نگاری محیط زیست در دانشگاه ها و استفاده از مولفه های ذکر شده، برگزاری کارگاه های خبرنویسی تخصصی و ارتقای سواد زیست محیطی شهروندان از طریق آموزش غیرمستقیم در رسانه ها می تواند راهگشا باشد. [۱]- Sustainable Development [۲]- Environmental Journalism [۳]- Media Doctor [۴]- Wiekbe Rögener

روزنامه نگاری محیط زیست, توسعه پایدار, محیط زیست, مطبوعات, مولفه های روزنامه نگاری