پیمان یارمحمدزاده - دانشجوی دکتری دانشگاه اصفهان
سید علی سیادت - دانشیار گروه علوم تربیتی دانشگاه اصفهان
رضا هویدا - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه اصفهان
حسنعلی بختیار نصرآبادی - دانشیار گروه علوم تربیتی دانشگاه اصفهان
وحید قاسمی - دانشیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه اصفهان

هدف از این پژوهش، تعیین سهم نسبی تاثیر فرایند تبدیل دانش بر  مولفه­های سرمایه ی فکری در  دانشگاه­های­ دولتی اصفهان، با تاکید بر اجتماعی ­سازی دانش بوده است. سوال های پژوهش برمبنای تعیین سهم نسبی تاثیر فرایند تبدیل دانش(اجتماعی سازی، برونی سازی، ترکیب و درونی سازی) بر  مولفه­های سرمایه ی فکری (سرمایه ی انسانی، ساختاری و مشتری) با تاکید بر اجتماعی­ سازی دانش تدوین و بررسی شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه ی آماری کلیه ی اعضای هیات علمی دانشگاه­های دولتی شهر اصفهان (۱۴۷۲ نفر)-  در سال تحصیلی ۹۰-۱۳۸۹ بوده اند که حجم نمونه با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای متناسب با حجم  ۲۰۵ نفر برآورد شد. ابزار جمع آوری اطلاعات ۲ پرسشنامه فرایند تبدیل دانش، با۲۶ سوال و سرمایه ی فکری با ۳۵ سوال بود.  برای تعیین روایی صوری و محتوایی آنها از نظرهای متخصصان بهره گرفته شده و ضریب پایایی آنها با استفاده از آلفای کرونباخ، فرایند تبدیل دانش  ۹۶/۰ و  سرمایه ی فکری ۹۳/۰ به دست آمد. داده ها با استفاده از نرم­افزارهای آماری Amos Graphic  و SPSS  و در سطح استنباطی به روش­های  رگرسیون گام به گام،  مانوا و مدل معادله ی ساختاری تحلیل شد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که تاثیر مرحله ی اجتماعی شدن دانش بر سرمایه ی انسانی و ساختاری معنادار، و  بر روی سرمایه ی مشتری معنادار نبوده است. مراحل برونی سازی دانش، ترکیب و درونی­سازی دانش، مولفه­های سرمایه ی انسانی و ساختاری را به تنهایی تحت تاثیر  قرار می­دهند، اما زمانی که سه مولفه سرمایه ی فکری با همدیگر در معادله قرار می­گیرند، تاثیرگذاری مراحل فرایند برونی­سازی، ترکیب و درونی­سازی دانش بر آنها معنادار نبوده است. یافته­های حاصل از مدل معادله ی ساختاری نیز نشان داد که ضریب اثر مراحل فرایند تبدیل دانش بر مولفه­های سرمایه ی فکری معنادار بوده است. 

تبدیل دانش, سرمایه ی فکری, دانشگاه