ابوالقاسم فرهنگ - دانشجوی دکترای مدیریت آموزشی دانشگاه اصفهان
سید علی سیادت - دانشیار گروه علوم تربیتی دانشگاه اصفهان
رضا هویدا - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه اصفهان
حسین مولوی - استاد گروه روانشناسی دانشگاه اصفهان

هدف از این پژوهش بررسی رابطه یادگیری سازمانی و اعتماداجتماعی در سازمان با توسعه کارکنان دانشگاههای دولتی پزشکی و غیر پزشکی جنوب شرق کشور بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیات علمی رسمی و کارکنان رسمی و پیمانی دانشگاههای دولتی پزشکی و غیر پزشکی جنوب شرق کشور بودند که در سال در سال تحصیلی ۸۹-۸۸  به خدمت اشتغال داشتند.از دانشگاههای مذکور  ۶ دانشگاه بصورت تصادفی انتخاب گردید که بین  آنها ۲۴۰ نفر بصورت تصادفی و متناسب با حجم به عنوان نمونه انتخاب شد. سپس پرسشنامه های یادگیری سازمانی، اعتماد سازمانی و توسعه کارکنان  بین آنها توزیع و  پس از جمع آوری بیش از ۸۰% پرسشنامه ها نسبت به  استخراج داده ها اقدام شد. روایی محتوایی هر سه پرسشنامه توسط استادان و متخصصان علوم تربیتی مورد تایید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه های یادگیری سازمانی، اعتماد سازمانی و توسعه کارکنان با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۷۳/۰، ۸۲/۰ و ۷۱/۰ تعیین گردید. در این پژوهش، از آزمون شاپیروویلک برای بررسی نرمال بودن نمرات، ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی رابطه بین متغیرها، رگرسیون خطی و انحنایی و تحلیل واریانس برای بررسی فرضیات و رگرسیون چند متغیره و تحلیل مسیر برای سنجش مدل پژوهش استفاده گردید. بر اساس یافته های تحقیق رابطه معنی داری بین متغیرهای یادگیری سازمانی (۴۷۷/۰=r) و اعتماد سازمانی (۱۶۳/۰=r) با توسعه کارکنان وجود دارد. نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد که متغیر وابسته مستقیما تحت تاثیر متغیر یادگیری سازمانی است (۴۶۹/۰=)  و یادگیری سازمانی نیز به صورت غیرمستقیم بر توسعه کارکنان تاثیر دارد (۲۷۸/۰=)؛ اما تاثیر مستقیم اعتماد سازمانی بر توسعه کارکنان معنادار نیست. (N. S، ۰۳۳/۰=) به همین دلیل این رابطه از مدل نهایی پژوهش حذف گردیده است. 

توسعه کارکنان, اعتماد سازمانی, تیم, آموزش, یادگیری سازمانی, دانشگاههای دولتی جنوب شرق کشور