سید مجید عبداللهی - برنامه ریزی آموزش از راه دور،گروه علوم تربیتی،دانشکده علوم انسانی،دانشگاه پیا نور تهران،تهران،ایران
بی بی عشرت زمانی - گروه علوم تربیتی،دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی،دانشگاه اصفهان ،اصفهان،ایران
عیسی ابراهیم زاده - گروه علوم تربیتی،دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی،دانشگاه پیام نور تهران ،تهران،ایران
بهمن زندی - گروه علوم تربیتی،دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی،دانشگاه پیام نور تهران ،تهران،ایران
حسین زارع - گروه علوم تربیتی،دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی،دانشگاه پیام نور تهران ،تهران،ایران

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تطبیقی دیدگاه اساتید و مدیران مسئول برگزاری دوره های آموزش مجازی در دانشگاه اصفهان، در رابطه با موانع مشارکت استادان در این دوره ها می باشد. هدف دیگر پژوهش، بررسی روابط احتمالی موجود  بین موانع با یکدیگر است.  نوع پژوهش کمی- کیفی است. برای حصول منظور، ابتدا با بررسی ادبیات تحقیق، الگویی مفهومی برای دسته بندی موانع مشارکت اساتید پیشنهاد شد و موانع در سه گروه موانع شخصی، نگرشی و زمینه ای طبقه بندی گردید. سپس براساس این الگو،   پرسش­نامه ای محقق ساخته تهیه شده و در بین یک نمونه ۵۰ نفری از اساتید گروه های آموزشی ارائه دهنده آموزش برخط در دانشگاه اصفهان که به روش تمام شماری انتخاب شده بودند توزیع گردید. رتبه بندی موانع بر اساس آزمون فریدمن نشان داد از دیدگاه استادان، بازدارنده های زمینه ای بیشترین میزان بازدارندگی  را در رابطه با مشارکت اساتید در آموزش مجازی دارند. همچنین آزمون همبستگی بیانگر وجود رابطه معنی دار مستقیم موانع با یکدیگر بود. در قسمت کیفی تحقیق نیز، محققان با ۵ نفر از مسئولان برگزاری دوره ها در دانشگاه اصفهان مصاحبه های نیمه ساختاریافته ای را بر اساس الگوی پیشنهادی انجام دادند. پس از جمع آوری اطلاعات، تحلیل یافته ها با استفاده از کدبندی و مقوله سازی صحبت های مصاحبه شوندگان انجام شد. مقایسه ی تطبیقی یافته ها بیانگر آن بود که وجود بازدارنده های زمینه ای سبب تشدید تاثیر بازدارنده ها ی نگرشی و شخصی بر کاهش مشارکت استادان می شود.

آموزش مجازی, مشارکت اساتید دانشگاه, بازدارنده های شخصی, بازدارنده های نگرشی, بازدارنده های زمینه ای, دیدگاه اساتید, دیدگاه مدیران