سید هدایت اله داورپناه - دانشجوی دکتری مدیریت آموزش عالی، دانشگاه اصفهان
عبدالرسول جمشیدیان - مربی، گروه علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان
میلاد جوانمردی - کارشناس ارشد برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه اصفهان

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر ادراک از حمایت تدریس بر کارآمدی تدریس در بین اعضای هیئت علمی انجام شده است. روش پژوهش، توصیفی­همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش، اعضای هیئت­علمی دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی ۹۷ - ۱۳۹۶ بوده است که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان (۱۹۷۰)، ۲۴۲ نفر برای نمونه آماری تعیین شده و به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه­های حمایت تدریس و کارآمدی تدریس (FTE) چانگ و همکاران (۲۰۱۰) استفاده شده است. روایی پرسشنامه ها تایید شد و پایایی آن ها با روش آلفای کرونباخ به ترتیب ۹۱/۰ و ۹۵/۰ به دست آمد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss۲۳ و Amos۲۳ انجام گرفت. نتایج نشان می دهد حمایت تدریس تاثیر مثبت و معناداری بر کارآمدی تدریس دارد که به ترتیب منابع آموزشی، حمایت همکار و حمایت اداری دارای بیشترین تاثیر بر کارآمدی تدریس است. علاوه بر این، نتایج به دست آمده از بررسی ادراکات اعضای هیئت علمی نشان داد: ۱. اعضای هیئت علمی زن در طراحی دوره و ارزیابی یادگیری؛ اعضای هیئت علمی مرد در استفاده از فناوری و مدیریت کلاس؛ اعضای هیئت علمی دارای سابقه تدریس کم، در استفاده از فناوری؛ اعضای هیئت علمی دارای سابقه تدریس زیاد، در مدیریت کلاس؛ و اعضای هیئت علمی گروه های علوم انسانی و زبان های خارجی، در طراحی دوره و مدیریت کلاس احساس کارآمدی بیشتری نشان دادند و ۲. اعضای هیئت علمی گروه علوم پایه نسبت به اعضای هیئت علمی سایر گروه ها ازنظر منابع آموزشی، حمایت و پشتیبانی های کمتری را دریافت کرده اند. سرانجام، یافته های معادلات ساختاری حاکی از آن است که حمایت تدریس با ضریب مسیر ۷۴/۰ حدود ۵۵ درصد از واریانس کارآمدی تدریس استادان را پیش بینی می کند.  

حمایت تدریس, کارآمدی تدریس, اعضای هیئت علمی