مصطفی باقریان فر - دانشگاه تهران
محمد جوادی پور - دانشگاه تهران

مطالعه ی حاضر با هدف بررسی میزان کاربرد یادگیری سیار در یادگیری دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های یاسوج صورت گرفته است. روش این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است و جامعه آماری پژوهش را تمامی دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های یاسوج تشکیل می دهند. تعداد ۱۹۸ نفر از دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های یاسوج طبق فرمول کوکران به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب و پرسشنامه محقق ساخته یادگیری سیار در میان آنان توزیع گردید. جهت تعیین روایی پرسشنامه از روایی محتوا و پایایی آن از روش آلفای کرونباخ استفاده گردید. اطلاعات بدست آمده در این پژوهش با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی نسبی، تدوین جدول، انحراف استاندارد و میانگین) و آمار استنباطی (آزمون t تک نمونه ای، آزمون t مستقل، آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون گابریل) تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که میزان کاربرد یادگیری سیار و مولفه های آن در یادگیری دانشجویان تربیت بدنی در حد نسبتا نامطلوب و در سطح اطمینان ۰۰۱/۰ معنادار بوده است. همچنین میزان کاربرد یادگیری سیار و مولفه های آن در بین زنان و مردان معنادار نبوده است.

یادگیری سیار, یادگیری, دانشجویان تربیت بدنی