فاطمه طاهرپور - دانشگاه اصفهان
سعید رجایی پور - دانشگاه اصفهان
عبدالرسول جمشیدیان - دانشگاه اصفهان

از جمله نظریه های جدید که در پاسخ به کاستی های نظریه های سنتی و مدرن مدیریت و در پاسخگویی به نیازهای فزاینده و در حال تغییر سازمان ها و جامعه مطرح شده است، نظریه مدیریت فرا نوگرا است. در این پژوهش میزان کاربست مولفه های مدیریت فرانوگرا در مدیریت دانشگاه های اصفهان و علوم پزشکی اصفهان، در دو وضعیت موجود و مطلوب، مورد مطالعه قرار گرفته است. در بسیاری از متون مربوطه این مولفه ها در قالب عبارات «نوآوری و ابتکار»، «ترغیب»، «هم آفرینی»، «خود کنترلی» و «سازماندهی فعالی» مطرح شده است. روش مورد استفاده جهت انجام این پژوهش، روش توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری این پژوهش کلیه اعضای هیات علمی تمام وقت دانشگاه اصفهان و علوم پزشکی در سال تحصیلی ۸۶- ۸۵ بوده است. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون های آماری t تک متغیره، تحلیل واریانس یک راهه و t^۲ هتلینگ استفاده شد. نتایج حاصل، نشان داد که بر اساس t مشاهده شده، کلیه مولفه ها، در وضعیت موجود کمتر از سطح متوسط و در وضعیت مطلوب بیشتر از سطح متوسط هستند. در ضمن نتایج آزمون t^۲ هتلینگ نشان داد که در وضعیت موجود میزان کاربست مولفه خودکنترلی بیشتر از سایر مولفه ها و میزان کاربست مولفه نوآوری کمتر از سایر مولفه ها بوده است، در حالی که آزمودنی ها میزان مطلوبیت مولفه هم آفرینی را بیش از سایر مولفه ها ارزیابی کرده اند. به طور کلی نتایج گویای این است که، مدیریت دانشگاه ها در حال حاضر به میزان اندکی از این مولفه ها برخوردار است و با وضعیت مطلوب فاصله زیادی دارد.

مدیریت فرانوگرا, دانشگاه, مدیریت آموزش عالی