محسن گلپرور - دانشگاه آزاد اسلامی
فرزانه خلج - دانشگاه آزاد اسلامی
افسانه تاجیک - دانشگاه آزاد اسلامی

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه آسیب­های هنجاری (تعارض هنجاری، بیگانگی شغلی و بی­هنجاری سازمانی) با سرمایه روان­شناختی و تعالی­یابی شغلی است. پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری، شامل کلیه کارکنان شرکت صنایع چاپ و بسته­بندی آسان قزوین در شهر قزوین بود که از بین آن­ها ۲۵۶ نفر به شیوه ی نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش­نامه تعارض هنجاری (مانریکو­دی لارا و همکاران، ۲۰۰۹)، پرسش­نامه بیگانگی شغلی (بانایی و ریسل، ۲۰۰۷)، پرسش­نامه بی­هنجاری سازمانی (مانریکودی­لارا و­ رودریگز، ۲۰۰۷)، پرسش­نامه سرمایه روان­شناختی (مک­گی، ۲۰۱۱) ­و پرسش­نامه تعالی­یابی شغلی (تیمز و همکاران، ۲۰۱۲) بودند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و الگو­سازی معادله ساختاری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین تعالی­یابی شغلی با سرمایه روان­شناختی رابطه مثبت و معنادار (­۰۱/۰p<)­، اما با بیگانگی شغلی و تعارض هنجاری رابطه منفی و معنادار (۰۵/۰p<)­ وجود دارد. سرمایه روان­شناختی با بیگانگی شغلی (­۰۱/۰p<)­، با تعارض هنجاری (۰۵/۰p<) و با بی­هنجاری سازمانی (­۰۱/۰p<) دارای رابطه منفی و معنادار بود. نتایج مدل­سازی معادله ساختاری و تحلیل واسطه­ای نشان داد سرمایه روان­شناختی متغیر واسطه­ای کامل در رابطه بیگانگی کاری و بی­هنجاری سازمانی با تعالی­یابی شغلی است. نتایج نشان داد که آسیب­های هنجاری می­توانند از طریق تضعیف سرمایه روان­شناختی، تعالی­یابی شغلی کارکنان را تضعیف نمایند.

بیگانگی, بی هنجاری, تعارض هنجاری, تعالی یابی شغلی, سرمایه روان شناختی