سعید عبدی
مهدی سراوانی

رکود اقتصادی ناشی از ویروس عالم گیر کویید ۱۹ اثرات قابل توجهی بر کسبوکارهای درگیر در تمامیکشورها و اقتصادهای متاثر از آن می گذارد. این تغییرات، منجر به بروز چالش هایی در توسعه منابع انسانیو عملکرد مدیریت در سازمان می شود. رکود اقتصادی، استراتژی های مدیریت منابع انسانی را که نیازمندانطباق و سازگاری به جهت واکنش به شرایط محیط خارجی ناپایدار است، تحت تاثیر قرار میدهد.هنگامیکه شرکت با کاهش تقاضا مواجه می شود، ممکن است مجموعهای از اقدامات را برای امنیت شغلیکارکنان اصلی با اجرای کاهش دستمزدها، کار کوتاهمدت، اخراج موقت و مرخصی های تشویقی و با کاهشسطوح شغل های پاره وقت، قراردادی یا واسطه ای اتخاذ کند. اما اقدامات و سیاست های که توسط مدیریتمنابع انسانی در دوران رکود اقتصادی و برای مقابله با آن اتخاذ و اجرا میشوند، علیرغم کمک به سازمانهاو بنگاه در حفظ و بقای آنها اثراتی منفی نیز بر عملکرد آنها بر جای میگذارد این اقدامات صرفه جویانهباعث افزایش استرس، تنش و تعارض در محیط کار و کاهش تعهد سازمانی، رضایت شغلی و بهره وری میشود. ازاینرو بررسی این اقدامات و استراتژی ها و تشخیص و شناسایی مشکلات ناشی از اجرا و اثرات آنهابر روی عملکرد سازمانی و نهایتا یافتن راه حل های احتمالی برای کاهش اثرات منفی آنها، برای کسب وکارهاو اقتصادهایی که به ویژه در اثر عالم گیری کرونا، در شرایط رکود قرار دارند، اجتناب ناپذیر است. در اینمطالعه، با بررسی پژوهش های صورت گرفته، اقدامات مدیریت منابع انسانی در واکنش به رکود اقتصادی راشناسایی کرده، و با ذکر آثار منفی اجرای آن ها، راه حل ها و پیشنهادهایی برای کاهش این اثرات منفیارائه می شود.

مدیریت منابع انسانی، کرونا، رکود اقتصادی، کوچک سازی، آموزش و توسعه کارکنان