کاربرد نظریه ویتکین در آموزش کارآفرینی: مطالعه موردی دانشجویان گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه رازی
عنوان مقاله: کاربرد نظریه ویتکین در آموزش کارآفرینی: مطالعه موردی دانشجویان گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه رازی
شناسه ملی مقاله: JR_MPES-3-2_001
منتشر شده در در سال 1389
شناسه ملی مقاله: JR_MPES-3-2_001
منتشر شده در در سال 1389
مشخصات نویسندگان مقاله:
خوشقدم خالدی - دانشگاه رازی
زهرا اطهری - دانشگاه رازی
کیومرث زرافشانی - دانشگاه رازی
محمد قهرمانی - دانشگاه شهید بهشتی
خلاصه مقاله:
خوشقدم خالدی - دانشگاه رازی
زهرا اطهری - دانشگاه رازی
کیومرث زرافشانی - دانشگاه رازی
محمد قهرمانی - دانشگاه شهید بهشتی
: این پژوهش توصیفی- پیمایشی به منظور تعیین سبک یادگیری دانشجویان بر اساس نظریه ویتکین (۱۹۷۶) انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه رازی تشکیل داد (۲۱۰N=) که تعداد ۱۳۵ نفر از آنان بر اساس جدول مورگان و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات، از آزمون گروهی بازیافت تصاویر پنهان[۱] استفاده شد. بر اساس یافتهها، سبک یادگیری دانشجویان مورد مطالعه به طور میانگین، وابسته به محیط است. این دانشجویان در شناسایی فرصتهای کارآفرینانه دارای توانایی قابل توجهی هستند در حالی که در سایر مراحل فرایند کارآفرینی (برنامه ریزی، سازماندهی منابع و راه اندازی کسب و کار) توانایی چندانی ندارند. همچنین تفاوت معناداری بین سبکهای یادگیری دانشجویان پسر و دختر به دست آمد. بدین معنا که دانشجویان پسر از سبک یادگیری مستقل از محیط و دختران از سبک یادگیری وابسته به محیط برخوردارند. آموزش مراحل مختلف فرآیند کارآفرینی متناسب با سبک یادگیری فراگیران موجب اثربخشی آموزشهای کار آفرینی و شکوفایی استعدادهای طبیعی فراگیران می شود.[۱]. Group Embedded Figures Test
کلمات کلیدی: سبک یادگیری, آموزش کارآفرینی, مستقل از محیط, وابسته به محیط
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1318503/