علی خواجه بی شک - -
محمد عباس زاده - گروه علوم اجتماعی دانشگاه تبریز
کمال کوهی - گروه علوم اجتماعی دانشگاه تبریز

  مقاله حاضر برگرفته از پژوهشی پیمایشی است که به بررسی تاثیر رسانههای داخلی و خارجی بر میزان پایبندی به سبک زندگی دینی در بین شهروندان ۱۵-۶۵ ساله شهر تبریز میپردازد. دادهها توسط پرسشنامه و از نمونهای با حجم ۷۰۶ نفر که از فرمول کوکران به دست آمده، با روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای تصادفی، گردآوری شده و تجزیه و تحلیل شده است. نتایج حاصل از آزمون استنباطی آنالیز واریانس و تفاوت میانگین حاکی است: به لحاظ جنسیت، زنان بیش از مردان و به لحاظ تحصیلات، بیسوادان و دیپلمها دارای بالاترین و لیسانسها از کمترین میزان پایبندی به سبک زندگی دینی برخوردارند. نتایج حاصل از تحلیل همبستگی نیز نشان میدهد که همبستگی معنی دار و مستقیمی بین میزان تماشای تلویزیون،گوش دادن به رادیو و در کل، میزان استفاده از رسانههای داخلی با میزان پایبندی به سبک زندگی دینی مشاهده شد. همچنین، همبستگی معنیدار و معکوس بین میزان تماشای ماهواره، استفاده از اینترنت و میزان استفاده از رسانههای جهانی با میزان پایبندی به سبک زندگی دینی وجود دارد. یافته دیگر نیز نشاندهنده همبستگی معنیدار و مستقیم سن با متغیر وابسته است. نتایج حاصل از مدل رگرسیون خطی گام به گام نیز نشان داد که همه متغیرهای مستقل تحقیق وارد مدل نهایی شده است. این متغیرها توانستهاند نزدیک ۲۷ درصد از تغییرات متغیر میزان پایبندی به سبک زندگی مذهبی شهروندان را تبیین نمایند. بنابراین، طبق مدل رگرسیونی میتوان گفت مهمترین متغیرهایی که در تبیین میزان پایبندی به سبک زندگی مذهبی شهروندان نقش ایفا میکنند، ماهواره و تلویزیون داخلی هستند. اولی میزان پایبندی به سبک زندگی مذهبی را کاهش میدهد و دومی نیز آن را تقویت مینماید.

سبک زندگی, سبک زندگی دینی, رسانههای جمعی, ماهواره, تلویزیون