مهدی منوچهری - کارشناس ارشد/شرکت مدیریت تولید برق شهید محمد منتظری، اصفهان
جواد فیض - استاد/دانشگاه تهران
غضنفر شاهقلیان - استادیار/دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

به کارگیری روش کلاسیک کنترل مستقیم نیروی الکترومغناطیسی (DFC) در موتور خطی سنکرون مغناطیس دائم (PMLSM) با اشکالاتی روبروست که از مهمترین این اشکالات وجود ریپل زیاد در نیروی الکترومغناطیسی و شار پیوندی و همچنین متغیر بودن فرکانس کلیدزنی است. در این مقاله به کارگیری روش مدولاسیون بردار فضایی برای رفع اشکالات روش DFC کلاسیک پیشنهاد شده است. روش مدولاسیون بردار فضایی (SVM) با تثبیت فرکانس کلیدزنی و فراهم آوردن فضای انتخاب بردار ولتاژ پیوسته به جای فضای گسسته می تواند به رفع و یا کاهش اشکالات کمک کند. برای تایید روش مزبور از شبیه سازی با نرم افزار MATLAB استفاده شده است. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که ترکیب روش DFC با SVM ضمن حفظ خصوصیات مفید و مزایای روش DFC باعث رفع اشکالات عمده این روش مانند ریپل زیاد در نیروی موتور و شار پیوندی و متغیر بودن فرکانس کلیدزنی می شود.

موتور خطی سنکرون مغناطیس دائم (PMLSM), کنترل مستقیم نیروی الکترومغناطیسی (DFC), مدولاسیون بردار فضایی (SVM), کنترل ترکیبی DFC-SVM, مدلسازی, شبیه سازی