علی لطفی

انسان در هر موقعیتی به سر ببرد از اخلاق و رفتارهای اخلاقی بی‎نیاز نبوده، بلکه اخلاق، همواره به عنوان مهمترین ویژگی انسان مورد توجه و دقت قرار گرفته است. اخلاق هرچند در نگاه معرفتی از تعابیر و تعاریف گوناگونی برخوردار است‎ محبوب همگان است و کسی یافت نمی‎شود که خود را از اخلاق و دایره‎ی  اخلاقی خارج ببیند ولیکن در این بین پاره‎ای از مشاغل به دلیل حساسیت شغلی، با رویکرد دیگری به این مبحث راه ‎ می‎یابند. نظامی‎گری یکی از مشاغل حساس به شمار می‎آید؛ به طوری‎که رعایت دستورات اخلاقی در رشد و پایداری آن بسیار موثر واقع می‎شود. همانگونه که عدم التزام به آن خساراتی بعضا غیر قابل جبران برجای می‎گذارد. نظامی‎گری در ظاهر شغلی انعطاف‎ناپذیر، و قاطع و خارج از هرگونه چون و چرا می‎رسد و از طرفی دیگر اخلاق با لطافت و رافت و مهربانی ارتباط تنگاتنگی دارد. در این مقاله بر آن شدیم تا ضمن معنای دقیق اخلاق و تبیین اصولی که اخلاق اسلامی ‎به وسیله‎ی آن ضمانت می‎گردد، واژه‎های کلیدی اخلاقی را که ‎یک نظامی ‎در صلح و جنگ، با آن سر و کار دارد شناسایی کرده و با استفاده ازمنابع اصلی تعالیم اسلامی این عرصه‎ها را مورد کاوش قرار دهیم.

نظامیگری, اخلاق, بصیرت, ایمان, جوانمردی, شجاعت, شهادت طلبی, صبر و استقامت, نظم و انظباط, فرمانبری