رضا جعفری هرندی
سید ابراهیم میرشاه جعفری
محمدجواد لیاقتدار

مقاله حاضر به دنبال آن است که ضمن بررسی دیدگاه صاحب نظران و معلمان درخصوص برنامه درسی آموزش علوم ایران، الگویی مناسب را برای برنامه درسی آموزش علوم پیشنهاددهد. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بوده که در آن از مصاحبه ساختاریافته و پرسش نامه به عنوان ابزار گردآوری داده، استفاده شده است. روایی صوری و محتوایی این دو ابزار، تامین و تاییدشده بود؛ همچنین ضریب آلفای کرونباخ بالای ۸۷/۰ نشان دهنده پایایی مناسب ابزارها بود. جامعه آماری پژوهش شامل صاحب نظران و معلمان درس علوم سراسر کشور در دوره ابتدایی و راهنمایی بودند. نمونه آماری صاحب نظران شامل ۱۰ نفر بود که بدون نمونه گیری و به عبارتی با روش سرشماری در نمونه آماری قرار گرفتند؛ همچنین ۱۷۰ نفر از معلمان درس علوم از سراسر کشور با استفاده از فرمول حجم نمونه برآورد و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای در نمونه قرار گرفتند. یافته های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS در سطح آمار توصیفی (جدول، درصد و میانگین) و استنباطی (آزمون خی دو، یو مان- ویتنی برای متغیرهای دوسطحی و کروسکال والیس برای متغیرهای چندسطحی) محاسبه و نتایج به دست آمده، بیانگر این است که هدف، محتوا و روش تدریس برنامه درسی آموزش علوم ایران، در سطح اطمینان ۹۵ درصد به خوبی تعیین شده است زیرا در آزمون خی دو، مقدار سطح معناداری کمتر از ۰۵/۰ است؛ لذا تفاوت مشاهده شده میان فراوانی پاسخ ها از نظر آماری معنادار است، اما شیوه های ارزشیابی برنامه درسی آموزش علوم ایران با سطح اطمینان ۹۵ درصد به خوبی تعیین نشده است؛ همچنین نتایج به دست آمده از این پژوهش می تواند به برنامه ریزان، مولفان کتاب های درسی و معلمان کمک کند تا با دیدی وسیع تر نسبت به تدوین بهتر برنامه درسی، تغییر برنامه درسی و انتخاب مناسب تر اهداف، محتوا، روش تدریس و ارزشیابی به کمک الگوی پیشنهادشده، اقدام کنند.

دیدگاه, برنامه درسی, آموزش علوم, عناصر اساسی آموزش علوم