حمدالله حبیبی
محمد حسن پرداختچی
محمود ابوالقاسمی
محمد قهرمانی

جو و فرهنگ مدرسه، زیربنای روان شناسی- اجتماعی را برای فرایندهای یاددهی – یادگیری مدرسه فراهم می کند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه جو یادگیری محور مدرسه و اثربخشی مدرسه است. جو یادگیری محور، اصطلاحی است که محقق، پس از استخراج عواملی که بر اثربخشی مدرسه تاثیردارند، به دست داده است. روش تحقیق از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری نیز شامل کلیه دبیران، مدیران و معاونان مدارس متوسطه نظری – دولتی شهر تهران با تعداد بالغ بر ۱۳ هزار نفر است. ۴۰۰ نفر از جامعه آماری به شیوه خوشه ای از مناطق آموزشی ۳، ۶، ۷، ۱۱، ۱۲ و۱۶ انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مصاحبه و پرسش نامه های محقق ساخته استفاده شد. با مطالعه مبانی نظری و پیشینه تحقیق و ارائه آنها به افراد متخصص برای اظهار نظر، چهار عامل برای جو یادگیری محور، استخراج شد که شامل انتظارهای سطح بالا، نگرش، انگیزش و محیط یادگیری است. مبنای اصلی پرسش نامه اثربخشی مدرسه، پرسش نامه تدوین شده به کمک مدل پارسونز است که با کمی تغییر در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفت؛ این پرسش نامه شامل چهار مولفه؛ انطباق، تحقق اهداف، انسجام و تداوم است. پرسش نامه جو یادگیری محور با پایایی (۹۴/۰) و پرسش نامه اثربخشی مدرسه با پایایی (۹۵/۰) برای گردآوری داده ها مورد استفاده قرار گرفت. درراستای پاسخگویی به فرضیه های تحقیق، رابطه میان جو یادگیری محور و میزان اثربخشی مدرسه با کمک ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون، بررسی شد. نتایج نشان دادند که رابطه میان جو یادگیری محور و اثربخشی مدرسه معنی دار است و درنهایت، مدلی برای تبیین رابطه دو متغیر ارائه شد.

جو یادگیری محور, اثربخشی مدرسه, مدارس متوسطه تهران