ژئوشیمی و کانی شناسی زونهای اسکارنی و سنگ شناسی سنگ منشا کانسار آهن سنگان خراسان رضوی
عنوان مقاله: ژئوشیمی و کانی شناسی زونهای اسکارنی و سنگ شناسی سنگ منشا کانسار آهن سنگان خراسان رضوی
شناسه ملی مقاله: JR_GSJ-17-65_010
منتشر شده در در سال 1386
شناسه ملی مقاله: JR_GSJ-17-65_010
منتشر شده در در سال 1386
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد حسن کریم پور - گروه زمین شناسی دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
آزاده ملک زاده شفارودی - گروه زمین شناسی دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
خلاصه مقاله:
محمد حسن کریم پور - گروه زمین شناسی دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
آزاده ملک زاده شفارودی - گروه زمین شناسی دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
کانسار آهن سنگان خواف در حدود ۳۰۰ کیلومتری جنوب خاوری مشهد واقع است. این معدن به دلیل عیار بالای آهن، پایین بودن میزان فسفر و ذخیره زیاد، از مهم ترین ذخایر آهن ایران است. کانیسازی از نوع اسکارن مگنتیتی است. این ذخیره در تقسیمبندی جدید نیز جزو ذخایر مگنتیت (اکسید آهن) قرار گرفته است. براساس رخنمون سطحی، اسکارن در بخش باختری از نوع همبری با ترکیب کلسیمی و به سمت خاور به تدریج به نوع حاشیهای و با ترکیب منیزیمی تبدیل میشود. کانیشناختی زونهای اسکارنی بخش باختری (توده مگنتیت A') شامل آندرادیت، آمفیبول دما بالا، مگنتیت و کلسیت است. تودههای مگنتیت بخش C, B, A-جنوبی حاوی ریپدولیت، فرواکتینولیت، سیدریت و مقدار اندکی پیریت است. تودههای مگنتیت محدودههای -C شمالی و باغک حاوی مگنتیت غنی از منیزیم، فلوگوپیت، کلینوکلر، فورستریت، دولومیت، تالک، پیریت ± پیروتیت ± کلکوپیریت ± آرسنوپیریت است. بیشترین مقدار سولفید در این دو منطقه یافت میشود. سنگ منشا شناسایی شده در این تحقیق (در منطقه A') از نوع اولتراپتاسیک با K۲O بیش از ۹ درصد است. گرانیت سرنوسر که تاکنون به عنوان سنگ منشا مطرح بوده، K۲O کمتر از ۵ درصد دارد، لذا با شناسایی سنگ منشا نوع اولتراپتاسیک، گرانیت سرنوسر نمیتواند سنگ منشا باشد. میزان K۲O در گرانیت سرنوسر نزدیک به زونهای اسکارنی افزایش مییابد که حاصل دگرسانی است. محلول کانهدار که از مرز گرانیت سرنوسر و سنگ آهک جابه جا میشده است، ضمن تشکیل اسکارن باعث دگرسانی گرانیت سرنوسر نیز شده است. براساس مطالعات میکروسکوپی و محاسبه نورم، سنگ منشا آهن در حد کوارتز هورنبلند سینیت پورفیری و کوارتز بیوتیت هورنبلند سینیت قلیایی پورفیری و سنگهای جوان تر در حد بیوتیت گرانیت، بیوتیت هورنبلند کوارتزمونزونیت پورفیری و کوارتز سینیت پورفیری هستند. پتاسیم در منطقه سنگان، نوع کانیسازی اسکارن را کنترل کرده است. در اسکارن همبری (توده A') آمفیبول غنی از پتاسیم، کلر و فلوئور و در اسکارن حاشیهای (توده C و باغک) فلوگوپیت (حاوی پتاسیم و فلوئور) تشکیل شده است.مقایسه برخی عناصر جزئی سنگ منشا سنگان و گرانیت سرنوسر نشان میدهد که مقدار Rb، Zn، Zr و Nb در سنگ منشا بالاتر و عناصر Sr و Cu در سنگهای منشا پایینتر از سرنوسر است.مقایسه عناصر فرعی سنگهای جوان تر با سنگ منشا آهن نشان میدهد که: ۱) مقدار Cr، Ni، Zr، Ce، Cu، Sr و La در تودههای جوان تر بیشتر است و ۲) مقدار روبیدیم در تودههای جوان تر کمتر از سنگ منشا آهن است.
کلمات کلیدی: سنگان, اسکارن, سرنوسر, سنگ منشا, اولتراپتاسیک
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1389975/