CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

ژئوشیمی و کانی شناسی زونهای اسکارنی و سنگ شناسی سنگ منشا کانسار آهن سنگان خراسان رضوی

عنوان مقاله: ژئوشیمی و کانی شناسی زونهای اسکارنی و سنگ شناسی سنگ منشا کانسار آهن سنگان خراسان رضوی
شناسه ملی مقاله: JR_GSJ-17-65_010
منتشر شده در در سال 1386
مشخصات نویسندگان مقاله:

محمد حسن کریم پور - گروه زمین شناسی دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
آزاده ملک زاده شفارودی - گروه زمین شناسی دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران

خلاصه مقاله:
کانسار آهن سنگان خواف در حدود ۳۰۰ کیلومتری جنوب خاوری مشهد واقع است. این معدن به دلیل عیار بالای آهن، پایین بودن میزان فسفر و ذخیره زیاد، از  مهم ترین ذخایر آهن ایران است. کانی­سازی از نوع اسکارن مگنتیتی است. این ذخیره در تقسیم­بندی جدید نیز جزو ذخایر مگنتیت (اکسید آهن)  قرار گرفته است. براساس رخنمون سطحی، اسکارن در بخش باختری از نوع همبری با ترکیب کلسیمی و به سمت خاور به تدریج به نوع حاشیه­ای و با ترکیب منیزیمی تبدیل می­شود. کانی­شناختی زونهای اسکارنی بخش باختری (توده مگنتیت A') شامل آندرادیت، آمفیبول دما بالا، مگنتیت و کلسیت است. توده­های مگنتیت بخش C, B, A-جنوبی حاوی ریپدولیت، فرواکتینولیت، سیدریت و مقدار اندکی پیریت است. توده­های مگنتیت محدوده­های  -C شمالی و باغک حاوی مگنتیت غنی از منیزیم،  فلوگوپیت، کلینوکلر، فورستریت، دولومیت، تالک، پیریت ± پیروتیت ±  کلکوپیریت ± آرسنوپیریت است. بیشترین مقدار سولفید در این دو منطقه یافت می­شود. سنگ  منشا شناسایی شده در این تحقیق (در منطقه A') از نوع اولتراپتاسیک با K۲O بیش از ۹ درصد است. گرانیت سرنوسر که تاکنون به عنوان سنگ منشا مطرح بوده، K۲O کمتر از ۵ درصد دارد، لذا با شناسایی  سنگ منشا نوع اولتراپتاسیک، گرانیت سرنوسر نمی­تواند سنگ منشا باشد. میزان K۲O در گرانیت سرنوسر نزدیک به زونهای اسکارنی افزایش می­یابد که حاصل دگرسانی است. محلول کانه­دار که از مرز گرانیت سرنوسر و سنگ آهک جابه جا می­شده است، ضمن تشکیل اسکارن باعث دگرسانی گرانیت سرنوسر نیز شده است.  براساس مطالعات میکروسکوپی و محاسبه نورم،  سنگ منشا آهن در حد کوارتز هورنبلند سینیت پورفیری و کوارتز بیوتیت هورنبلند سینیت قلیایی پورفیری و سنگهای جوان تر در حد بیوتیت گرانیت، بیوتیت هورنبلند کوارتزمونزونیت پورفیری و کوارتز سینیت پورفیری  هستند. پتاسیم در منطقه سنگان، نوع کانی­سازی اسکارن را کنترل کرده است. در اسکارن همبری  (توده A') آمفیبول غنی از پتاسیم، کلر و فلوئور و در اسکارن حاشیه­ای (توده C و باغک) فلوگوپیت (حاوی پتاسیم و فلوئور) تشکیل شده است.مقایسه برخی عناصر جزئی سنگ منشا سنگان و گرانیت سرنوسر نشان می­دهد که مقدار Rb، Zn، Zr و Nb در سنگ منشا بالاتر و عناصر Sr و Cu در سنگهای منشا پایین­تر از سرنوسر است.مقایسه عناصر فرعی سنگهای جوان تر با سنگ منشا آهن نشان می­دهد که: ۱) مقدار Cr، Ni، Zr، Ce، Cu، Sr و La در توده­های جوان تر بیشتر است و ۲) مقدار روبیدیم در توده­های جوان تر کمتر از سنگ منشا آهن است.

کلمات کلیدی:
سنگان, اسکارن, سرنوسر, سنگ منشا, اولتراپتاسیک

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1389975/