آمنه کاوه فیروز - داتشکده علوم، گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
حمید نظری - پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
مهران آرین - داتشکده علوم، گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
علیرضا شافعی - سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور تهران، ایران
طاهره مجیدی - داتشکده علوم، گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
محمدعلی شکری - سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور تهران، ایران

گسل شمال تهران با درازایی نزدیک به  ۱۱۰ کیلومتر در شمال تهران از  بخش جنوبی البرز مرکزی، با راستای خاوری- باختری (N۲۵˚E) و شیب (۳۰˚NE) در ادامه باختری گسل  مشاء قرار دارد. شاخه چیتگر مانند گسل­های میلاد و وردآورد در قالب سامانه گسلی افزایشی (Propagation Fault) به سوی جنوب پیشرونده است. مطالعات پیشین ریخت ­زمین­ساختی در راستای گسل شمال تهران، نشان دهنده برش رسوبات کواترنری و سازوکار فشاری با مولفه چپ گرد است. تعیین پارامترهای لرزه­ای و رفتار لرزه­ای حاصل از جنبش این سامانه گسل، نیازمند انجام پژوهش­های پارینه لرزه­شناسی است. در این نوشتار با بهره­گیری از روش تطابق چینه­ای، برآورد آهنگ رسوبگذاری  mm/yr۱۶/۰ ، لوگ­برداری با نسبت   و روش عکس برداری اورتو، ۳ تا ۶  رخداد لرزه­ای کهن با بزرگای۴/۷-۴/۶ با دوره بازگشتی معادل ۳۶۵۰ سال  برروی پهنه گسل شمال تهران (ترانشه چیتگر) مشخص شد.

ترانشه, پارینه لرزه شناسی, دوره بازگشت, بزرگا, گسل شمال تهران