حسین رحمان سرشت - استاد دانشگاه علامه طباطبایی، ایران
افشین فتح الهی - دانشجوی دکترای مدیریت استراتژیک دانشگاه علامه طباطبایی، ایران

در پژوهش های آقای گولد و همکاران(۱۹۹۴) به طور غالب، سه شیوه مادری با نام شیوه برنامه ریزی استرات‍ژیک (SP)، شیوه کنترل استرات‍ژیک (SC) و شیوه کنترل مالی (FC) شناسایی شده است که به اعتقاد آن ها، شرکت های مادر در اتخاذ هر یک از این سه شیوه نیازمند داشتن درک و دانشی مناسب از کسب و کارهای خود هستند. این مقاله سه شیوه مادری گفته شده را با ابعاد ماتریس مادری تلفیق کرده و الگویی برای انتخاب شیوه مادری براساس میزان درک شرکت مادر از کسب و کارها و توانایی کمک مادر به آن ها عرضه می کند. در این الگو فرضیه اصلی پژوهش با عنوان:" بین نوع شیوه مادری و میزان درک و توانایی کمک مادر به کسب و کارهای تابعه رابطه معناداری وجود دارد"، به همراه نه فرضیه فرعی در شرکت های مادر نمونه ایرانی مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد. روش پژوهش به لحاظ نتیجه پژوهشی توسعه ای، به لحاظ هدف توصیفی–تبیینی و به لحاظ نوع داده، کمی است. روش آماری به کار گرفته شده آزمون ضریب همبستگی، نسبت موفقیت و علامت است. نتایج تجزیه تحلیل فرضیه ها نشان می دهد؛ فرضیه اصلی پژوهش مورد تایید قرار گرفت. همچنین از میان فرضیه های فرعی پژوهش سه فرضیه تایید، دو فرضیه تایید نشد و در خصوص چهار فرضیه فرعی دیگر در شرکت‎های مورد پژوهش نمونه کافی مشاهده نشد. به علاوه؛ به طور غالب بین اندازه ستاد شرکت مادر (تعداد نفرات شاغل در ستاد) با شیوه مادری منتخب تناسب نسبی برقرار است.

دیدگاه مبتنی بر منابع, شرکت مادر, شیوه مادری, ماتریس مادری, مزیت مادری