مجید اسماعیلیان - استادیار گروه مدیریت، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، ایران
هاجر بکران - کارشناس‎ارشد مدیریت صنعتی، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، ایران

 زمان­بندی تعمیرات پیشگیرانه به‎معنای انجام فعالیت­ها و وظایف پیشگیرانه به‎منظور کاهش یا حذف توقف تولید و حداکثرکردن قابلیت اطمینان تجهیزات است. مدل­های ریاضی ارائه‎شده برای زمان­بندی تعمیرات پیشگیرانه، با محدودیت­هایی چون، تعیین ترکیب انجام کارها توسط کارگران قبل از مدل­سازی، تک‎منبعی‎بودن و نداشتن کارایی محاسباتی مواجه‎اند، به همین دلیل برخی از پژوهشگران از الگوریتم­های هوش مصنوعی برای حل مسائل زمان‎بندی تعمیرات پیشگیرانه استفاده کرده‎اند. هدف این پژوهش زمان­بندی تعمیرات پیشگیرانه با استفاده از برنامه­ریزی محدودیتی است. برنامه­ریزی محدودیتی تلفیقی از برنامه‎ریزی ریاضی و هوش مصنوعی است. مدل­سازی در برنامه­ریزی ریاضی، طراحی انسانی هوشمند است، ولی در برنامه­ریزی محدودیتی الگوریتم­ها هوشمندند. در این پژوهش دو مدل برنامه­ریزی محدودیتی جدید برای زمان­بندی تعمیرات پیشگیرانه پیشنهاد شده است که ضمن بی‎نیازبودن به تعیین ترکیب­ انجام کارها توسط کارگران، در حالت چندمنبعی به‎کار برده می‎شود. جواب­های به‎دست­آمده از مثال­های عددی با مدل­های ریاضی مقایسه شدند و روایی مدل برنامه­ریزی محدودیتی به‎اثبات رسید. نتایج بیانگر توانایی برنامه­ریزی محدودیتی در مدل‎سازی و حل مسائل زمان­بندی تعمیرات پیشگیرانه است.

: برنامه ریزی ریاضی, برنامه ریزی محدودیتی, زمان‎بندی تعمیرات پیشگیرانه (PM), مسائل ارضای محدودیت