سید هدایت اله داورپناه - دانشجو/دانشگاه اصفهان
رضا هویدا - دانشیار/ دانشگاه اصفهان
رونالد بارنت - استاد/کالج دانشگاهی لندن
عبدالرسول جمشیدیان - عضو هیئت علمی/دانشگاه اصفهان

هدف اصلی این پژوهش، واکاوی اشکال خلاقیت دانشگاهی و بسط مدل دانشگاه خلاق بوده است. برای دست یابی به این هدف از دو روش مرور نظام مند و بسط مفهومی بهره گرفته شد. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که طبق دیدگاه بارنت (۲۰۲۰) ایده خلاقیت دست کم در پنج سطح از دانشگاه موثر است و تنها زمانی به طور کامل محقق می شود که هر پنج سطح تحقق یابد. این پنج سطح عبارت اند از: خلاقیت فکری، خلاقیت پداگوژیکی، خلاقیت یادگیری، خلاقیت محیطی و خلاقیت تاملی. در این پژوهش علاوه بر تبیین سطوح پنج گانه دانشگاه خلاق، برای هر یک از سطوح ابعاد و راهبردهایی نیز تعیین شده است. ابعاد، اشاره به حوزه هایی دارند که سطوح خلاقیت دانشگاهی در آن ها نمود پیدا می کنند. راهبردها نیز اقدامات اثربخش در شکل گیری خلاقیت در هر یک از ابعاد و سطوح هستند.

خلاقیت دانشگاهی, دانشگاه خلاق, خلاقیت فکری, خلاقیت پداگوژیکی, خلاقیت یادگیری, خلاقیت محیطی, خلاقیت تاملی, دانشگاه, آموزش عالی