علی اکبر فرهنگی - فوق دکترای ارتباطات سازمانی، چهره ماندگار مدیریت، دانشگاه تهران
هومن قاپچی - دکترای مدیریت رسانه، دانشگاه تهران

واقعیت اجتماعی، توسط بشر ساخته می شود. فرایندی که طی آن ساخت واقعیت رخ می دهد را دیالکتیک می نامند. مجموع دیالکتیک می تواند به این شکل فهمیده شود که انسان ها هر دو نقش خالق و محصول خلق جهان اجتماعی را ایفا می کنند. فرایند یادگیری و نهادینه سازی واقعیت اجتماعی، فرایند مشارکت ماهرانه در ساختارهای نمادین جامعه فرد است. سازمان ها ممکن است به عنوان واقعیاتی ساخته شده درک گردند که واقعیتشان را از ادراکات مشترک افراد از چگونگی نظم چیزها کسب می کنند. این واقعیات توسط انسان ها ساخته شده اند، با این وجود، همین واقعیات ممکن است پدیدآورنده واقعیت وجودی همان انسان ها گردند. دوگانگی دیالکتیکی به مرور زمان می تواند منجر به تشدید احساس از خود بیگانگی شود. شناخت مشروعیت های سازمانی، ساختارهای باورپذیری، سنجش تناسب بین وظیفه و فناوری و ... می توانند در «جلوگیری از بروز» یا «کاهش» این از خود بیگانگی نوین موثر باشد

واقعیت سازمانی، دیالکتیک ساخت واقعیت، از خودبیگانگی، ساخت اجتماعی واقعیت، راستینگی سازمانی، آینده سازمان، هرمنیوتیک