خسرو پیرایی - دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی شیراز
محمد علیزاده - استادیار گروه اقتصاد دانشگاه لرستان
هادی رضایی - دانشجوی دکترای اقتصاد دانشگاه لرستان
مریم برزگر مروستی - دانشجوی دکترای اقتصاد دانشگاه تبریز

 این مطالعه به جهت برآورد فاصله اطمینان برای بررسی اثرات حد آستانه ای نابرابری درآمدی بر رشد اقتصادی در ایران برای دوره ی ۱۳۵۳ تا ۱۳۹۱ صورت گرفته است. به طور کلی هدف پژوهش حاضر، ساختن فاصله اطمینان برای اندازه مطلوب نابرابری درآمدی است، یعنی آن اندازه از نابرابری درآمدی که متضمن رشد اقتصادی مطلوب برای اقتصاد ایران باشد. این اندازه موسوم به حد آستانه ای می باشد، یعنی اندازه نابرابری درآمدی بیش از این حد، اثرات منفی بر رشد اقتصادی دارد. بدین منظور ابتدا با استفاده از مدل رگرسیون آستانه دو بخشی هانسن، رابطه ای برای محاسبه ی اثرات حد آستانه ای نابرابری درآمدی با توجه به تاثیر آن بر رشد اقتصادی ایران بدست آورده، سپس آزمون خودگردان سازی برای آزمون فرضیه خطی بودن در مقابل فرضیه وجود الگوی حد آستانه ای انجام شد و در نهایت از آماره نسبت درست نمایی برای ساختن فاصله اطمینان برای حد آستانه استفاده گردید. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که نابرابری درآمدی در ایران از یک الگوی حد آستانه ای دو بخشی پیروی می کند که مقدار این آستانه نیز ۴۱۷/۰ است. همچنین نتایج آماره نسبت درست نمایی نشان می دهد که حد آستانه ای نابرابری درآمدی درون فاصله اطمینان قرار دارد.

نابرابری درآمدی, رشد اقتصادی, رگرسیون آستانه, فاصله اطمینان