مطالعه و بررسی آیتم های تاثیرگذار بر ارتقاء عملکرد بهینه سازمان با نقش میانجی توسعه فردی (IDP) در سطح خرد و کلان در سازمان

برنامه توسعه فردی (IDP) و برنامه توسعه سازمانی در عصر حاضر از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، به طوری که اغلب سازمان های پیشرو و متعالی به تدوین و اجرای نقش راه توسعه فردی (IDP) به عنوان یک استراتژی اثربخش روی آورده اند. تغییرات گسترده و چالش هایی که سازمان ها با آن مواجه هستند لزوم ارزیابی عملکرد، بهبود توسعه فردی و ارتقاء آن را بیش از پیش آشکار ساخته است . پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر الگوی توسعه فردی منابع انسانی بر عملکرد سازمانی، اخلاق حرفهای و حقوق شهروندی انجام شده است. این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی با رویکرد کمی بود که از روش همبستگی به عنوان روش تحقیق استفاده کرده است. جامعه آماری این پژوهش شامل مدیران و کارکنان سازمان تامین اجتماعی تهران بود که با استفاده از فرمول کوکران، ۱۵۶ نفر به عنوان شرکتکنندگان تحقیق انتخاب شدند که برای نمونهگیری از روش نمونهگیری تصادفی ساده استفاده شد.ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه عملکرد سازمانی هرسی و گلداسمیت، پرسشنامه محقق ساخته توسعه فردی منابع انسانی، پرسشنامه اخلاق حرفهای و پرسشنامه حقوق شهروندی میباشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تی استفاده شد. نرمافزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل LISREL و SPSS بود. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که الگوی توسعه فردی منابع انسانی بر عملکرد سازمانی، اخلاق حرفه ای، حقوق شهروندی کارکنان تاثیر مثبت دارد. یافته های این پژوهش میتواند در اتخاذ تدابیر توسعه اخلاق حرفه ای، عملکرد سازمانی و حقوق شهروندی کارکنان موثر باشد.

کلیدواژه ها:

توسعه منابع انسانی ، عملکرد سازمانی ، سازمان تامین اجتماعی ، توسعه فردی