محمدصادق میرزائی - دانشگاه تهران (پردیس کیش)
سارا ابراهیمی - دانشگاه تهران (پردیس کیش)

در محیط معاصر و دائما در حال تغییر، شرکتها مدل های کسب وکار خود را با ادغام فناوری های دیجیتال پیشرفته کهقابلیت های آنها نقش مهمی در آن دارد، تغییر داده اند. تا از این طریق، کارایی خود را ارتقا بخشند. هدف این پژوهشبررسی اثر میانجی قابلیت فناوری اطلاعات، در رابطه بین استراتژی کسب وکار دیجیتال و کارایی شرکت ها، می باشد.بدین منظور، ۶ فرضیه تدوین شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مدیران و صاحبان شرکتهای کوچک ایرانی است.و حجم نمونه بر پایه جدول مورگان ۳۸۴ نفر تعیین گردید. انتخاب نمونه بر پایه تصادفی در دسترس بود. داده ها بر پایهپرسشنامه وانگ و همکاران (۲۰۲۰)، با ۲۵ گویه در طیف لیکرت، اندازه گیری گردید. نتایج آزمون فرضیه ها با استفادهاز مدل سازی معادلات ساختاری pls نشان داد که استراتژی کسب و کار دیجیتال و قابلیت فناوری اطلاعات بر کاارایی واستراتژی کسب و کار دیجیتال بر قابلیت فناوری اطلاعات، تاثیر مثبت و معناداری دارند. هم چنین ابعاد قابلیت فناوریاطلاعات (زیر ساخت فناوری، گستره تجاری و موضع فعال فناوری اطلاعات) در تاثیرگذاری استراتژی کسب و کاردیجیتال بر کارایی، نقش میانجی مثبت و معناداری دارند. این نتایج با نظریه مبتنی بر منابع مرتبط است.

قابلیت فناوری اطلاعات، استراتژی کسب و کار دیجیتال، زیرساخت، موضع فعال فناوری اطلاعات، گستره تجاری، کارایی شرکت ها