نسرین علوی نیا
کبری نیازمند
علی رضا بهرامیان فرد
میترا ریاستی
هدی حسن شاهی

این مقاله با روش توصیفی – تحلیلی و با ابزار کتابخانه ای با استفاده از کتب، مقالات و منابع دیجیتال به بررسی موضوع نگرش قرآن به فرزندآوری می پردازد، به این ضرورت که اگر چه قرآن کریم به صراحت درباره تولید و تکثیر نسل سخن نگفته است، اما برخی از آیات به ازدواج و آمیزش جنسی اشاره کرده اند که لازمه طبیعی آن، تولید نسل و فرزندآوری است. قرآن کریم با ستودن ازدواج، انسان ها را به فرزندآوری و افزایش جمعیت ترغیب کرده و یکی از مهم ترین اهداف ازدواج را رسیدن به آرامش و کسب معنویات، افزایش روزی و برکت در زندگی حفظ و تداوم نسل برشمرده است. از نظر اسلام، ازدواج به عنوان عامل اصلی افزایش جمعیت، بهترین عامل نجات یک جوان از آلودگی هاست؛ زیرا هواهای آدمی تحت قید و بند در آمده، چشم و دیگر اعضا از لغزش مصون مانده و موجب رضایت و اقناع انسان می شود؛ اگر چه ممکن است برخی اندیشمندان افزایش جمعیت را دلیلی برای افزایش فقر در جامعه انسانی بدانند، اما قرآن با رد کردن فقر به عنوان مانعی برای ازدواج، افراد را به ازدواج و توکل به خدا دعوت کرده است؛ زیرا خداوند تامین زندگی چنین زوجی را وعده داده است. بر اساس شریعت اسلام، افزایش جمعیت فقط ابزاری برای تامین قدرت سیاسی و اقتصادی جامعه یا منافع مادی برای والدین نیست؛ بلکه به سبب ارزش و جایگاه والای آن در اسلام است که مورد توجه خاص قرار گرفته است.

جمعیت، فرزند، خانواده، فقر.