فرشته احمدی نیا - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، گروه حقوق، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
رسول مظاهری کوهانستانی - استادیار دانشکده حقوق، گروه حقوق، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
منوچهر توسلی نائینی - دانشیار دانشکده حقوق، گروه حقوق، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
علیرضا آرش پور - دانشیار دانشکده حقوق، گروه حقوق، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

چکیده: شرکت های گروهی پدیده ای نسبتا جدید با اثار حقوقی و اقتصادی متعارض می باشند و در حقوق المان، مقررات ویژه ای را به خود اختصاص داده اند. به دلیل روابط پیچیده و به هم تنیده درون گروهی، از یک سو اعضای گروه در برابر اشخاص ثالث به مثابه یک مجموعه اقتصادی واحد جلوه میکنند؛ از این جهت که گروه تحت کنترل و هدایت شرکت مادر با مدیریت واحد به منظور نیل به اهداف و منافع جمعی عمل میکند و به طور معمول شرکت های فرعی بصورت نیابتی، بخشی از فعالیت های شرکت مادر را بر عهده گرفته و یا ملزومات ان شرکت را تامین میکنند، در نتیجه در بسیاری از موارد فعالیت تجاری و حیات مستقل از شرکت مادر یا سایر اعضای گروه ندارند. از سوی دیگر نیز اعضای گروه از نظر حقوقی استقلال خود را حفظ میکنند و هر کدام حقوق و تکالیف مختص به خود را دارند.۱

شرکت فرعی, شرکت مادر, شرکت های گروهی, کنترل, ناکافی بودن سرمایه