بهروز جباری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی، موسسه آموزش عالی مهر البرز، تهران، ایران

پژوهش حاضر با هدف تبیین اثربخشی مشارکت شهروندان در نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده شهری (مطالعه موردی منطقه ۱۵ شهر تهران) انجام شد. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از حیث روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی بوده است. جامعه آماری متشکل از آن دسته از شهروندان ساکن در منطقه ۱۵ شهرداری تهران می باشند که بیش از سه سال سابقه سکونت در این منطقه را دارند. نتایج نشان داد مصادیق مربوط به تقویت سازمان های محلی و مردم نهاد در مشارکت مردمی تاثیر زیادی دارند. همچنین مشارکت مردم منطقه مورد نظر در طرح های نوسازی و بهسازی ضعیف بوده است ولی شهروندان به مقوله مشارکت نظر مثبت دارند و در صورت فراهم بودن بستر در طرح های نوسازی و بهسازی ناحیه شرکت می کنند. نتایج نشان داد بین میزان درآمد و میزان مشارکت، میزان تحصیلات و میزان مشارکت و اشتغال و میزان مشارکت مردم در طرح های نوسازی و بهسازی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین فرضیه اول مبنی بر تقویت نقش سازمان های مردم در موفقیت طرح های بهسازی و نوسازی تایید شد. فرضیه دوم مبنی بر این که بین وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ساکنین بافت های فرسوده با میزان مشارکت آنان در ساماندهی و احیاء بافت های فرسوده رابطه-ای معناداری وجود دارد، تایید شد. فرضیه سوم مبنی بر این که بین مشارکت مردم و مسئولان شهری می تواند مناسب ترین راهکار در راستای کاهش مسائل بافت های فرسوده و تقویت انگیزه های مشارکتی در طرح های بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده باشد، تایید شد.

مشارکت شهروندان، بهسازی، نوسازی، بافت های فرسوده، منطقه ۱۵ شهر تهران