علی عرب مفرد - Department of English Language and Literature, Faculty of Humanities and Social Sciences, Golestan University, Gorgan, Iran
فاطمه مهدی آبادی - PhD Candidate in Applied Linguistics, School of Education, The University of Adelaide, Adelaide, Australia

در این مقاله سعی شده است براساس این فرضیه که برای تهیه آزمون، هم باید به توانش زبانشناختی توجه داشت و هم توانش کاربردشناسی را ارزیابی کرد، مقیاسی بهمنظور سنجش مهارت کاربردشناسی زبان آموزان ارائه شود. برای نیل به این هدف، در این مقاله یک آزمون تکمیل گفتمان چهارگزینهای (MDCT) برای چهار کنش گفتاری اصلی، یعنی عذرخواهی، درخواست، امتناع و تشکر برای زبان آموزان ایرانی EFL ارائه شده است. در اولین مرحله، از ۱۵۵ دانشجوی ایرانی درخواست شد درمورد موقعیتهایی که در خانه، دانشگاه و جامعه مجبور به عذرخواهی، عدم پذیرش یک پیشنهاد یا دعوت، تشکر و درخواست چیزی شدهاند، بهصورت مکتوب مطالبی را عنوان کنند. در مرحله دوم، بهمنظور اطمینان از طبیعی بودن موقعیتها، از گروه دیگری از دانشجویان درخواست شد تا به موقعیتهای منتخب براساس فراوانی وقوع آنها در زندگی روزمرهشان امتیاز دهند. در مرحله سوم، آزمونها توسط سخنگویان بومی زبان انگلیسی و متخصصان TEFL بررسی شدند. درنهایت، آیتمهای MDCT توسط محققان تهیه و در مرحله نهایی، دو آزمون آزمایشی نیز اجرا شد. یافتهها نشان میدهد که مقیاس بهدست آمده دارای روایی و پایایی بوده و برای سنجش دانش کاربردشناسی زبان آموزان ایرانی EFL مناسب است.  

Pragmatic awareness, Pragmatics test, MDCT, آگاهی از کاربردشناسی, آزمون کاربردشناسی, آزمون تکمیل گفتمان چهارگزینه ای