جایگاه صنایع تبدیلی و تکمیلی در بهبود و گسترش محصولات کشاورزی در جهت توسعه

بی شک در دنیای امروز دستیابی به توسعه پایدار در امنیت غذایی بدون در نظر گرفتن توسعه روستاها امکانپذیر نمی باشد. بنابراین درجهت توسعه پایدار روستاها تمام مسائل و مشکلات مربوط به مهاجرت به شهرها و خالی از سکنه شدن روستاها بایستی مرتفع گردد. بزرگترین عامل در جهت افزایش درآمد و ارتقاء سطح زندگی روستاییان گسترش صنایع تبدیلی و تکمیلی کشاورزی است. این گونه صنایع به سرمایه گذاری چندان نیاز ندارند و می تواند سرمایه های اندک محلی را جذب نمایند. از جمله صنایع تبدیلی در روستاها می توان از صنایع لبنیات سازی، کارخانه های آبمیوه گیری، تهیه رب گوجه فرنگی و تهیه خشکبار و غیره نام برد. بر این پایه نتایج نشان می دهد که صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی به فرآوری و عملآوری مواد نباتی، حیوانی، زراعی، باغی، شیلاتی، دام و طیور و جنگل و مرتع میپردازد، از جمله صنایعی است که نقش و تاثیر بسیاری از ابعاد مختلف در بخش کشاورزی داشته و دارد و موجب افزایش ارزش افزوده، توسعه صادرات و کاهش ضایعات داشته و همین طور کاهش ریسک در بخش کشاورزی از عمدهترین فواید توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی در این بخش است که بر ضرورت توجه به این صنایع تاکید میکنند. تجربه تعدادی از کشورهای در حال پیشرفت نشان میدهد که گسترش و حمایت از این صنعت میتواند نقش حیاتی در توسعه بخش کشاورزی داشته باشد، علیرغم تمام تحولات تکنولوژیکی، پیشرفته ترین کشورهای صنعتی، توسعه بخش کشاورزی را نه تنها مکمل بخش صنعت می دانند بلکه اهمیت تولید غذا را در پیوند با امنیت ملی خود نیز ارزیابی مینمایند. در کشور ما علاوه بر اینکه توسعه صنعتی نسبتی با روندی که در دنیا صورت میگیرد ندارد از ارتباط آن با بخش کشاورزی نیز غفلت شده است.

کلیدواژه ها:

صنایع تبدیلی ، تکمیلی ، محصولات کشاورزی ، توسعه