لیلا رشیدی - کارشناس ارشد کشاورزی ،مرکز پژوهش شهرداری خرم آباد

امروزه، افزایش روند شهر نشینی و هجوم جمعیت به شهرها تقریبا در همه نقاط جهان و در همه کشورها اعم از توسعه یافته و در حال توسعه به یک واقعیت غیر قابل انکار تبدیل شده گرچه این پدیده در همه نقاط جهان نتایج یکسانی به همراه نداشته است. در جوامع صنعتی، به دلیل رشد موزون اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، از تجمع نیروهای انسانی در شهرها به بهترین شکل و در جهت توسعه همه جانبه استفاده گردیده در حالی که در کشورهای جهان سوم به دلیل عدم برنامه ریزی و فقدان زیر ساخت های مناسب، استقرار جمعیت انبوه به ویژه در شهر های بزرگ، مشکلات و معضلات اجتماعی فراوانی را همچون ایجاد مساکن نابهنجار، افزایش آمار جرایم و بزه کاری های گوناگون و آلودگی های مختلف زیست محیطی سبب گردیده است (کاشانی جو، .(۱۳۸۴ تمرکز جمعیت در شهرها به ویژه در سال های اخیر و پس از انقلاب صنعتی به طور کلی تابع دو عامل عمده بودهاست: یکی افزایش کلی جمعیت جهان به دلایل متعدد و از جمله کاهش مرگ و میر در اثر ارتقاء بهداشت عمومی و فراهم آمدن ۱ وسایل رفاهی و دیگری پدیده قابل توجه مهاجرت از روستاها به شهرهاست. عمده این مهاجرت ها که در کشورهای در حال توسعه رخ می دهد به علت مشکلات نهفته در روستاها همچون بیکاری، فقر، خدمات نامطلوب، خشکسالی، تبلیغات کاذب شهر ها و ... می باشد.

شهره جدید، شهر، امکان سنجی، حیات شهری، حیات اجتماعی