کامران منصور قناعی پاشاکی - گروه زراعت و اصلاح نباتات-دانشکده علوم کشاورزی-دانشگاه گیلان-رشت-ایران
غلامرضا محسن آبادی - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانگشاه گیلان
محمد حسن بیگلویی - گروه مهندسی آب- دانشکده علوم کشاورزی-دانشگاه گیلان-رشت-ایران
محمدباقر فرهنگی - گروه علوم خاک، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
علی مختصی بیدگلی - گروه زراعت، دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس

اهداف: این پژوهش به منظور بررسی تاثیر کاربرد توام اردک در سیستم های مختلف کشت برنج بر شاخص های رشدی، فتوسنتز و بهره وری آب مزارع شالیزاری مورد آزمایش قرار گرفت.مواد و روش ها: آزمایش به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار طی دو سال زراعی ۹۷-۱۳۹۶ و ۹۸-۱۳۹۷ در مزرعه پژوهشی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان اجرا شد. تیمارها شامل سه سیستم مختلف کشت (متداول، بهبودیافته و SRI) به عنوان عامل اصلی، و ترکیب دو سطح اردک (شاهد و ۷۵۰ قطعه در هکتار) و سه سطح کنترل علف هرز (شاهد، یک و دو بار وجین) به صورت فاکتوریل به عنوان عامل فرعی بودند.یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که، در ابتدای دوره رشد، کلیه تیمارهای آزمایشی از نظر شاخص سطح برگ تفاوت معنی داری را از خود نشان داده و با افزایش طول دوره رشد افزایش شاخص سطح برگ در شرایط ترکیب تیماری ۷۵۰ قطعه اردک در هکتار و سیستم کشت SRI بیشتر بود. در ابتدای رشد، سرعت رشد گیاه در سیستم کشت SRI کمتر از بقیه بود و در اواسط تا اواخر دوره رشد مقادیر سرعت رشد گیاه در SRI>بهبود یافته>متداول بود. نتیجه گیری: به طور کلی، کاربرد توام برنج- اردک در سیستم های مختلف کشت می تواند برای بهبود عملکرد کمی و شاخص های رشدی و فیزیولوژیک برنج جهت حصول اهداف کشاورزی پایدار و افزایش درآمد کشاورزان در واحد سطح در مناطق جلگه ای گیلان مناسب به نظر رسد.

آب, رقم هاشمی, سیستم کشت SRI, فتوسنتز, وجین