بررسی اثر زیست‎پالایی آب‎بندان‎ها بر نیتروژن و فسفر ورودی (مطالعه موردی)

آب بندان ها، تالاب های مصنوعی هستند که از خاک برداری یک محدوده و ایجاد دیواره خاکی دور این محدوده پدید می آیند و سهم قابل توجهی در آبیاری اراضی کشاورزی استان مازندران دارند. در نظر گرفتن آب بندان به عنوان نوعی از تالاب های مصنوعی، این سوال را بوجود می آورد که آیا همانند انواع تالاب های مصنوعی، قادر به پالایش زیستی آلاینده های ورودی هستند؟ در این مطالعه به مدت نه ماه از آذر ۱۳۹۱ تا مرداد ۱۳۹۲ و با فواصل ماهانه، از آب ورودی و خروجی سه آب بندان للمرز و نوبور با کاربری پرورش ماهی و سرآب بندان واقع در شمال شهرستان ساری، جمعا تعداد ۵۴ نمونه آب برداشته شد. دما و pH نمونه ها در محل و غلظت پارامترهای نیترات، نیتریت، آمونیم و فسفر کل نمونه ها در آزمایشگاه با استفاده از دستگاه جذب اتمی اندازه گیری و مقدار نیتروژن کل از جمع جبری داده ها محاسبه شد. نتایج نشان داد تنها تفاوت معنی داری (۰.۰۱۶=P) بین میانگین غلظت فسفر کل ورودی (ppm ۰.۰۸۳) و خروجی (۰.۰۱۶ ppm) سرآب بندان وجود دارد و پرورش ماهی نیز اثر پالاینده یا آلاینده ای به صورت معنی دار بر غلظت خروجی پارامترها (۰.۰۵ =α) نداشت.

کلیدواژه ها:

نیترات ، پرورش ماهی ، تالاب مصنوعی ، راندمان