فرناز اباذری اسفهلان - کارشناس ارشد فناوری معماری، دانشکده ی معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز
یاسر شهبازی - دانشیار گروه فناوری معماری دانشکده ی معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز
آزیتا بلالی اسکویی - دانشیار دانشکده ی معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز

فرم یابی مبحثی پیرامون طراحی و تعیین هندسه ی اولیه ی بنا و فرم مناسب سازهای می باشد که به واسطه ی آن فرمی بهینه با پاسخ دهی مناسب در برابر نیروهای محیطی و با مصالحی کارا در اختیار قرار می گیرد. فرآیند طراحی فرم به وسیله ی راهبردهای متفاوتی از جمله محاسبات، تجربه های عملی ساخت و ساز، شبیه سازی عملکردهای مکانیکی و قوانین فیزیکی ، استفاده از روشهای هندسی و موارد دیگر صورت می گیرد. در این پژوهش پس از شناخت روشهای فرمیابی معمول، که معماران مطرح در طول زمان از آنها بهره برده اند، به بررسی مزایا و معایب هر روش پرداخته شده و دلایل جایگزینی هر یک مطرح می گردد. روش تحقیق در این پژوهش بیشتر از نوع مطالعات کتابخانه ای و اسناد و کتب موجود بوده که پس از تحلیل و بررسی نگارندگان به صورت یک جمع بندی جامع به نگارش درآمدهاست . در قسمت نتایج ، پس از شناخت کلی هر روش و با توجه به مزایا و معایب آنها که طی مطالعات استخراج شده است ، مقایسه ای کلی بین روشهای فرمیابی مختلف طبق تحلیل و استنتاج نگارندگان صورت گرفته است .

فرم یابی ، معماری محاسباتی ، فرمیابی گرافیکی ، فرم یابی فیزیکی