مسعود تقوایی - استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان
فاطمه قاسمی الوری - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان

شیوه های متفاوتی برای سکونت وجود دارد که از مهم ترین آن می توان به سکونت انسان ها در شهر ها به دلیل تاثیر به سزایی که که ایجاد تمدن های متنوع انسانی دارند، اشاره کرد. حضور شهروندان، تعاملات اجتماعیآنان و شور و هیجان زندگی انسان ها در شهر ها، شهر را تبدیل به موجودی سرزنده و پویا می کند. شهر ها بهعنوان یک چشم اندازی از فرهنگ، اعتقادات، خاطرات و تعلقات ساکنان آن به شمار می روند. لذا شهر هایی بهعنوان شهر موفق شناخته می شوند که متناسب با فرهنگ، هنجار ها، نیاز ها و خواسته های ساکنان اش توسعهیابد و با حضور شهروندان اش فضایی سرزنده خلق نماید. بدین جهت تامین نشاط و سرزندگی شهری از دغدغه های اصلی برنامه ریزان و طراحان شهری به شمار می آید در این راستا هدف پژوهش حاضر بررسی نظریه سرزندگی و شاخص های مورد بحث در این نظریه است. لذا با روش توصیفی- تحلیلی و استفاده از روش کتابخانه ای اسنادی به گرد اوری اطلاعات پرداخته شده است. با مطالعه و بررسی مطالعات انجام شده درزمینه سرزندگی و نظریه پردازان موسسات شاخص ها در قالب ۶ بعد (زیست محیطی، اجتماعی، فرهنگی،اقتصادی، کالبدی و مدیریتی- سیاسی) استخراج و تدوین شدند.

توسعه، زیست پذیری، کیفیت زندگی، سرزندگی