محسن نیازی - استاد گروه جامعه شناسی دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
ندا خداکرمیان گیلان - دانشجوی دکتری بررسی مسائل اجتماعی ایران، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران

پس از دوره رنسانس در اروپا علوم طبیعی دستخوش تغییر و تحولات بسیار عمیقی قرار گرفت به طوری که اثبات گرایی و تجربه گرایی شاخصه های اصلی این علوم قرار گرفتند و البته به دلیل پیشرفتهای علمی که در این جهت به دست آمد اندیشمندان علوم انسانی نیز برای کسب اعتبار ناچارا اقدام به پذیرش این اصول نموده اند که نتیجه ی آن نگاههای اومانیستی بر انسان و قطع ارتباط وی با خداوند ماورالطبیعه و در نتیجه تک بعدی انگاشتن وی گردید. از جدیدترین مباحث علوم انسانی در ایران این است که علوم انسانی به صورت شکل گرایانه فرمالیستی .است همیشه علوم انسانی در ایران مناقشه انگیز بوده است . ریشه ها و توانایی ،زبان ایدئولوژی و جهانبینی ای علوم انسانی به گونه ای است که نمی تواند منفعلانه با این تحولات برخورد کند و به همین دلیل مناقشات شروع میشوند چالشی که امروز علوم انسانی با آن روبه رو است از ابتدای ورود به ایران وجود داشته است شاید بخشی از علت این چالش مربوط به ماهیت یا فضایی باشد که این رشته کمتر خود را متعلق به سیستم سیاسی میداند و وارد سازوکارهای اجرایی نشده است و بیشتر به نقد و در برخی موارد نفی این سیستم برآمده است. حضور علوم انسانی در حوزه رسمی و علمی در کشور نسبت به سایر علوم با تاخیر اتفاق افتاده است و دیگر آنکه در رشته علوم انسانی در ایران افراد با سیطره رویکردهای پوزیتیویستیروبه رو هستند

علوم انسانی، مدرنیته، تحول، بومی سازی، نوآوری.