شکیب ضربی - دانشجوی دکتری رشته جامعه شناسی، دانشگاه سلچوک، قونیه، ترکیه
فاطمه مصطفائی نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته جامعه شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت که به عنوان سند توسعه و پیشرفت ایران در سال های آینده ذیل مبانی نظری سیاسی،اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، علمی و اسلامی تدوین شده است، در صدد تحقق اهداف پیشرفت و توسعه است. از آنجا کهتوسعه اجتماعی از دغدغههای اصلی کشور است و با توجه به جایگاهی که سند الگوی پیشرفت در سیاستگذاری ها دارد، دراین پژوهش بر آن شدیم تا طی یک مطالعه تطبیقی و با روش تحلیل ثانویه، میزان انطباق مقولات استخراج شده از سندالگوی پیشرفت را با شاخص های توسعه اجتماعی ISD ارزیابی کنیم. طبق نتایج این پژوهش، بیشترین میزان انطباق مقولاتسند الگوی پیشرفت با شاخص های فعالیت مدنی و باشگاه ها و انجمن ها بود و کمترین میزان انطباق نیز با شاخص های برابریجنسیتی و شمول اقلیت ها مشاهده گردید. با توجه به یافته های این پژوهش و شرایط موجود در کشور، بنظر می رسد علیرغماهمیتی که در سند الگوی پیشرفت به شاخص هایی مانند فعالیت مدنی و باشگاه ها و انجمن ها شده است، اما در واقعیت بسترلازم برای فعالیت آزادانه و کنشگرانه آنها فراهم نمی باشد. ضمن اینکه عدم پردازش لازم به شاخص هایی مانند برابری جنسیتیو شمول اقلیت ها، این توصیه را در قبال تنظیم کنندگان سند الگوی پیشرفت جایز می دارد که متذکر شویم چنین سند ملی وموثقی بایستی از کمترین نگاه جنسیتی و تبعیض آمیز بدور باشد.

سند الگوی پیشرفت، توسعه اجتماعی، شاخصهای توسعه اجتماعی، فعالیت مدنی