علی فاخری کوزه کنان - کارشناسی ارشد مهندسی عمران-سازه، دانشگاه تربیت مدرس
محمد جعفری - کارشناسی ارشد مهندسی عمران-زلزله، دانشگاه شهید بهشتی

بتن به عنوان مصالح برگزیده قرن حاضر در صنعت مهندسی عمران دارای جایگاه ویژه ای است . این ماده که پس از آب پرمصرف ترین مصالح ساختمانی به حساب می آید، در زمان تولید از حیث محیط زیست اثرات متعددی دارد، که عدم توجه به جوانب آن می تواند مشکلات زیادی را ایجاد نماید. یکی از نقاط ضعف بتن های عادی آن است که بتن درمناطق محدود و مناطقی که دارای تراکم آرماتور باشند، به خوبی نفوذ نکرده و بتن پوک اجرا می شود. بتن خود متراکم از آخرین دستاوردهای تکنولوژی بتن است . مهم ترین ویژگی این بتن آن است که نیاز به تراکم نداشته و تحت وزن خود در قالب قرار می گیرد. امروزه بتن خودتراکم جزء تکنولوژی های نوین ساختمان است که با داشتن ویژگی های مانند دوام و پایایی ، عدم نیاز به ویبره به منظور تراکم که باعث کاهش آلودگی صوتی و انرژی می شود، در سازه های بتن آرمه جایگاه مناسبی دارد. از طرف دیگر، سیمان جزء مواد تشکیل دهنده بتن است که تولید آن از نظر انتشار گاز دی اکسید کربن به یک نگرانی عمده زیست محیطی تبدیل شده است .همچنین زمان، هزینه و کیفیت سه عامل مهم در اجرا بتن خودمتراکم و هر پروژه بتن ریزی می باشد که تاثیر مهمی در صنعت ساخت دارند. تحقیق حاضر در راستای شناساندن و ترویج استفاده از بتن خود متراکم ، قصد نشان دادن این موضوع را دارد که امروزه دیگر تولید و مصرف بتن های توانمند در اختیار فرد، افراد، موسسات و کشوری خاص نبوده و با دانش موجود روز می توان به سادگی به این نوع بتن ها دست یافت و در پروژهها استفاده نمود.

بتن سبز، بتن خود متراکم ، اثرات زیست محیطی ، متاکائولین