احمد جعفرنژاد
علی محقر
احمد اختیارزاده

انتقال دانش و فناوری از دانشگاه به صنعت به کمک شرکت های زایشی، راهکاری است که نزدیک به یک دهه در ایران پیاده سازی شده و به نظر می رسد تا به امروز خروجی های آن، نتوانسته موجب شکل گیری جنبشی اساسی در سطح صنعت شود. در این مقاله تلاش شده تا با بررسی عمیق وضعیت شرکت های تازه-تاسیس فناوری محور دانشگاهی۱، به مدلی برای شناخت بهتر فرآیند رشد این نوع شرکت ها و پاسخ گویی به سه سوال اساسی دست یافته شود: ۱) چگونه می توان این نوع شرکت ها را با رویکردی تجاری دسته بندی نمود، ۲) این نوع شرکت ها برای رسیدن به موقعیتی پایدار چه مراحلی را طی می کنند و ۳) در هر یک از این مراحل با چه عواملی روبرو هستند. در این مقاله ضمن ارائه یک تقسیم بندی جدید از این شرکت ها، با تکیه بر روش تحقیق نظریه بنیادین و مصاحبه های عمیق با ۲۰ نفر از مدیران عامل و اعضای هیات مدیره ۱۴ شرکت به همراه برخی از مسئولین و مدیران مرکز رشد فناوری های پیشرفته دانشگاه شریف، مرکز رشد و پارک علم و فناوری دانشگاه تهران، در نهایت به مدلی ۷ مرحله ای به همراه عوامل اثرگذار بر فرآیند رشد در هر مرحله دست یافته شد.

New Technology Based Firm, Spin Offs, Growth Model, Growth Center, Technological Entrepreneurship, Innovation Commercialization